داروهای درمانی پوست در بارداری
مصرف چه داروهای پوستی در دوران بارداری ممنوع است؟
داروهای مالیدنی روی سطح پوست، وارد بدن و دستگاه گردش خون می‌شوند و می‌توانند با عبور از جفت به جنین برسند و باعث ایجاد مشکلات جنینی و یا سقط شوند. بنابراین باید در دوران بارداری با احتیاط از هر نوع داروی پوستی استفاده کرد.
مصرف ایزوترتینوئین در بارداری
از داروی ایزوترتینوئین به عنوان جوان‌کننده‌ی سلولی و کاهنده‌ی اثرات مضر تشعشعات آفتاب استفاده می‌شود. در بارداری نباید از پمادهایی که برای درمان جای آکنه و لایه‌برداری پوست به کار می‌روند استفاده شود. این داروها می‌توانند باعث مختل شدن رشد جنین درون شکم مادر شوند. تحقیقات نشان داده استفاده از مقدار زیاد ویتامین A در حاملگی به جنین آسیب می‌رساند.
مصرف بتا‌هیدروکسی‌اسید در بارداری
بعضی از کرم‌های مصرفی در لایه‌برداری پوست حاوی ماده‌ای به نام «بتاهیدروکسی اسید» هستند که می‌تواند به بهبود لکه‌های قرمز و جای جوش کمک کند. هرچند تأثیر این دارو فوق‌العاده است، ولی زنان باردار نباید از آن استفاده کنند. برخی مطالعات نقص‌های نوزادی حاصل از مصرف مقدار زیاد بتاهیدروکسی اسید را در دوران بارداری اثبات کرده‌اند.
مصرف اسیدسالیسیلیک در بارداری
«اسیدسالیسیلیک» را می‌توان تا حدودی در دسته‌ی آسپرین‌ها قرار داد که بیشتر در برخی پمادهای ضد جوش و لوسیون‌های جوان‌کننده‌ی پوست و حتی مواد آرایشی کاربرد دارد. استفاده از محصولات حاوی اسیدسالیسیلیک در بارداری به علت حساس بودن سه‌ماهه‌ی اول و امکان آسیب، ممنوع است. با وجود اینکه احتمال خطر انواع موضعی اسیدسالیسیلیک در بارداری بررسی نشده ولی به دلیل جذب ناچیز آن توسط پوست، مصرف آن پیشنهاد نمی‌شود.
مصرف تتراسایکلین در بارداری
«تتراسایکلین» یکی از انواع چرک‌‌خشک‌کن‌ها می‌باشد که برای بهبود جوش نیز کاربرد دارد ولی به دلیل خطرات آن برای جنین، مصرف آن در بارداری ممنوع است.
مصرف رتینوئید در بارداری
کشف «رتینوئید» که از دسته‌ی ویتامین A می‌باشد باعث تحول عظیمی در درمان بسیاری از مشکلات پوستی شد. این ماده با سرعت بخشیدن به تولید لایه‌های جدید و حفاظت از پوست می‌تواند به عنوان یک ماده‌ی جوان‌ساز پوست محسوب شود. اغلب پمادهای درمان جوش حاوی رتینوئید هستند که با نام های دیگر رتینول، رتینیل، رتینوئیک‌اسید و رتینیل‌پالمیتات نیز شناخته می‌شود. مصرف خوراکی و موضعی رتینوئید در حاملگی به دلیل عوارض و ناهنجاری‌های جنینی ممنوع است.
مصرف هیدروکینون در بارداری
«هیدروکینون» یکی از داروهای مصرفی برای بهبود لکه و ماسک حاملگی (ملاسما: لکه‌های رنگی و بزرگ ناحیه صورت) است که در هر بار استفاده درصد زیادی از انواع موضعی آن می‌توانند جذب شوند. با وجود اینکه هنوز ضرر هیدروکینون بر جنین مشخص نیست ولی به دلیل جذب فوق‌العاده‌اش می‌تواند آسیب‌رسان باشد. در نتیجه باید از مصرف آن در بارداری به شدت پرهیز و برای از بین بردن یا پوشاندن لکه‌های قهوه‌ای دوران بارداری از روش‌های دیگر استفاده کرد.
بنزوئیل پراکسید در بارداری
با وجود اینکه میزان جذب بنزوئیل پراکسید بسیار کم است و درون پوست تجزیه شده و از طریق ادرار دفع می‌شود ولی چون هنوز اثر آن بر بارداری مشخص نیست پیشنهاد می‌شود در بارداری مصرف نشود.
مصرف سایر داروهای پوستی مانند داکسی‌سایکلین، مینوسیکلین، اسپیرونولاکتون، فلوئورواوراسیل در بارداری خطرناک است و باید از مصرف آن‌ها پرهیز شود.
مصرف چه داروی پوستی در دوران بارداری اشکالی ندارد؟
مصرف اریترومایسین در بارداری
تحقیقات نشان داده مصرف خوراکی «اریترومایسین» در بارداری برای جنین خطرناک نیست.
مصرف کلیندامایسین در بارداری
مصرف داروهای خوراکی و مالیدنی «کلیندامایسین» در دوران بارداری به غیر از سه‌ماهه‌ی اول بارداری، برای جنین عوارض و نقص ایجاد نمی‌کند.
مصرف آلفا‌هیدروکسی‌اسید در بارداری
معمولاً داروهای مصرفی بهبود دهنده‌ی جوش و محافظت‌کننده از پوست حاوی «آلفا هیدروکسی اسید» هستند که استفاده از آن در بارداری منعی ندارد.
مصرف گلیکولیک‌اسید در بارداری
هنوز تحقیقی درباره‌ی استفاده از «اسیدگلیکولیک» در دوران بارداری انجام نشده است. اما احتمالاً جذب محدود آن توسط پوست نمی‌تواند برای بارداری مشکلی ایجاد کند.
مصرف داروهای پوستی دیگر مانند ویتامین C، لاکتیک‌اسید، آزیترومایسین، آموکسی‌سیلین، آزالائیک‌اسید و پنی‌سیلین در بارداری منعی ندارد و بی‌خطر است.
نویسنده و مترجم:
سارا خلیلی
خطا در ورودی‌ها
ثبت موفّق