مقدمه‌ی لقاح
همه‌ی موجودات زنده به منظور بقای نسل خود تولید مثل می‌کنند. اولین مرحله در تکوین یک انسان لحظه‌ی وقوع لقاح است ؛ زمانی که دو تک سلول به نام‌های تخمک و اسپرم (به ترتیب متعلق به زن و مرد) به هم می‌پیوندند تا یک سلول جدید به نام تخم(Zygote) ایجاد کنند. این رویداد نیروهای ژنتیکی قدرتمندی را به حرکت در می‌آورد که تکوین فرد را در طول حیاتش تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث حفظ تنوع در جمعیت می‌شود.
سلول تخم تقسیمات سلولی را آغاز می‌کند، تعداد سلول‌هایش افزایش یافته و روز سوم پس از لقاح تعداد سلول‌ها به 16 عدد می‌رسد. سلول تخم این روند تکوینی را ادامه داده تا در نهایت به تولد نوزاد منجر شود. البته تخمین زده شده است که 50 درصد حاملگی‌ها در مراحل ابتدایی، یعنی دو تا سه هفته بعد از لقاح و قبل از اینکه زن از بارداری خود مطلع شود، دچار سقط خودبه‌خودی می‌شوند. در هفته‌ی چهارم تکامل، قلب رویان شروع به تپیدن کرده و اندام‌های اصلی بدن تا هفته‌ی هشتم تشکیل می‌شوند. در ماه پنجم تمامی اندام‌ها تشکیل شده و حتی ابروها و موی سر نیز قابل مشاهده‌اند. در این ماه معمولاً حرکات جنین توسط مادر به خوبی قابل درک است. جنین در ماه ششم یا نیمه‌ي اول ماه هفتم به درجه‌ای از تکوین جسمانی می‌رسد که اگر در این زمان متولد شود علی‌رغم مشکلات فراوان قابلیت زنده ماندن دارد. در صورتی که جنین روال طبیعی رشد خود را طی کند، حدوداً بعد از 266 روز یا 38 هفته پس از لقاح بطور کامل تکوین یافته و متولد می‌شود.
هر سلول بدن انسان به‌جز سلول‌های جنسی، حاوی 46 کروموزوم می‌باشد. کروموزوم‌ها مانند کتابخانه‌ی اطلاعات عمل کرده و از DNA تشکیل شده‌اند که حاوی ژ‌ن‌های بسیاری می‌باشد. کودک نیمی از کروموزوم‌هایش را از پدر و نیمی را از مادر به ارث می‌برد. محتوای کروموزومی اسپرم و تخمک به صورت تصادفی انتخاب می‌شود و به همین علت هیچ‌کدام از فرزندان والدین کاملاً شبیه هم نیستند. همه‌ی افراد به‌جز دوقلوهای همسان محتوای ژنتیکی خاص خودشان را دارند. مانند همه‌ی فرآیندها لقاح نیز بدون مشکل نخواهد بود. گاهی کروموزوم‌ها آسیب می‌بینند یا تعداد آن‌ها اشتباه می‌شود. برخی ژن‌ها نیز معیوب هستند و باعث بروز بیماری‌های خاصی می‌شوند.
نویسنده و مترجم:
هنگامه کاظم‌درویش
خطا در ورودی‌ها
ثبت موفّق