لقاح آزمایشگاهی و تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم
لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization; IVF) و تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (میکرواینجکشن) (Intracytoplasmic sperm injection; ICSI) مانند تلقیح درون رحمی اسپرم از روشهای کمک باروری (ART) هستند. ولی برخلاف IUI، در IVF و ICSI تخمک زن با اسپرم مرد در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاه با هم ترکیب شده و پس از لقاح، جنین به رحم زن منتقل میشود.
تفاوت IVF و ICSI در نحوهی لقاح یافتن تخمک است. در IVF اسپرم در مجاورت تخمک قرار داده شده تا خودش وارد تخمک شود درحالی که در ICSI اسپرم به داخل تخمک تزریق میشود.
درصورتی که زن لولههای رحمی نداشته باشد یا در شرایطی که اسپرم گرفتهشده از مرد کمتر از حداقل طبیعی (15 میلیون در هر میلیلیتر) باشد، روش ICSI نسبت به سایر روشها برتری پیدا میکند. به همین علت امروزه بیشتر از روش ICSI در مراکز ناباروری برای درمان ناباروری بهخصوص ناباروری مردان استفاده میشود.
موارد توصیه به انجام ICSI در زوجین نابارور:
- مشکلات شدید در کیفیت اسپرم (تعداد کم، ناهنجاریهای ساختاری، تحرک کم و مشکلات DNA اسپرم)
- استخراج اسپرم با استفاده از روشهای جراحی مانند TESE یا PESA
- ناموفق بودن فرآیند IVF در چرخههای قبلی یا درصد کم لقاح
- میزان کم تخمک استخراجشده از خانم
مرکز مام با استفاده از تجهیزات بهروز و متخصصین متبحر آمادهی ارائهی خدمات در این زمینه به متقاضیان و مراجعین محترم است.