عوارض درمان ناباروری

عوارض درمان ناباروری در زنان

چندقلو‌زایی. رایج‌ترین عارضه‌ی درمان‌های ناباروری، چندقلوزایی (دوقلو، سه‌قلو یا بیشتر) است. هرچه تعداد جنین‌ها بیشتر باشد، خطر زایمان زودرس بیشتر است. کودکانی که پیش از موعد به دنیا می‌آیند در معرض افزایش مشکلات سلامتی و تکوینی هستند. هنگام درمان ناباروری یک بارداری سالم باید مد نظر باشد و جلوگیری از چندقلوزایی پیش از شروع درمان باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در برخی موارد کم کردن تعداد جنین‌ها به زایمان تعداد کمتری کودک منجر می‌شود و خطراتی که سلامتی را تهدید می‌‌کنند کاهش می‌یابند. کاهش تعداد جنین‌ها، تصمیمی اساسی با نتایج اخلاقی، احساسی و روانی است.
سندرم تحریک‌پذیری بیش از حد تخمدان Ovarian hyperstimulation syndrome; OHSS)). استفاده از دارو‌‌های باروری برای القای تخمک‌گذاری می‌تواند منجر به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان‌ها شود که در آن تخمدان‌ها متورم و دردناک می‌شوند. علائم این عارضه در فرد باردار عبارت است از درد خفیف شکم، اسهال، ادرار تیره، نفخ و تهوع طولانی به مدت یک هفته یا بیشتر. به ندرت حالت شدیدتر سندرم رخ داده و منجر به افزایش وزن سریع و تنگی نفس می‌شود که نیازمند درمان‌‌‌های اورژانسی است.
خونریزی یا عفونت. برخلاف روش‌‌‌های تهاجمی، به‌ندرت خطر خونریزی یا عفونت هنگام استفاده از روش‌های کمک‌باروری وجود دارد.
زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد. مهم‌ترین عامل خطرساز برای تولد نوزادانی با وزن کم، چندقلوزایی است. احتمال زایمان زودرس یا تولد نوزادی با وزن کم در روش لقاح آزمایشگاهی بیشتر است.
نقایص هنگام تولد. تعداد محدودی از تحقیقات نشان می‌دهند که باردارشدن با روش لقاح آزمایشگاهی یا IVF ممکن است کودک را در معرض افزایش خطر نقایص مادرزادی مانند مشکلات قلبی، گوارشی، کام و لب شکاف‌دار قرار دهند. البته امروزه خیلی از این موارد رد شده‌اند.
بارداری خارج رحمی (نا به‌جا). در بعضی بارداری‌ها تخمک لقاح‌یافته در رحم قرار نمی‌‌گیرد و در بیشتر افراد در لوله‌‌‌های فالوپ رشد می‌کند. درصورتی‌که جنین در لوله‌‌‌های فالوپ بماند، پیش از آن‌‌که عوارضی مانند پارگی لوله‌ی فالوپ بروز کند سقط می‌شود. زنانی که تحت درمان باروری قرار می‌‌گیرند در معرض خطر بارداری خارج رحمی هستند. سونوگرافی این نوع بارداری را نشان ‌‌‌‌می‌دهد.