عوامل مؤثر بر هوش جنین در دوران بارداری

برای تولد فرزندی سالم و با هوش، مادران باردار باید از ابتدای دوران بارداری به عوامل موثر بر هوش جنین خود توجه کنند. شش عامل کلیدی که به طور مستقیم بر هوش جنین  اثر می گذارند عباتند از:

تغذیه دوران بارداری

رژیم غذایی مادر در دوران بارداری از عوامل موثر بر تعیین هوش جنین است. تغذیه به عنوان یکی از موارد اثرگذار داخل رحمی مهم مؤثر بر رشد جنین است که می تواند به طور دائم تغییر کند. از آنجا که تغذیه دوران بارداری به راحتی قابل اندازه گیری نیست، در بسیاری از مطالعات از وزن نوزاد هنگام تولد به عنوان یک نشانگر جایگزین تغذیه استفاده می شود. مطالعات نشان داده است که سوء تغذیه پروتئین، می تواند به رشد و تکامل مغزی نامنظم و ناتوانی های یادگیری منجر شود. همچنین وزن هنگام تولد با میزان هوش در دوران کودکی در ارتباط است در واقع ارتباط معنی داری بین وزن کم هنگام تولد و اختلال توانایی های شناختی وجود دارد که هرچند در سطح فردی قابل توجه نیست اما در سطح جامعه کاملا واضح است.

مطالعات دیگر نیز نشان داده که وزن کمتر از 1500 گرم در هنگام تولد، تاثیر زیادی بر رشد فکری داشته و اغلب منجر به عقب ماندگی ذهنی می شود.

چاقی جنین  

مطالعات علمی نشان داده است که وزن بیش از حد سنگین جنین در رحم مادر با عوامل موثر بر هوش آن در ارتباط است و شنوایی، بینایی و توانایی به دست آوردن دانش را در جنین کاهش می دهد.

سن مادر

مطالعات علمی نشان داده است که جنین مادران جوان تر از هوش کمتری نسبت به جنین مادران مسن تر برخوردارند. با این حال مادران مسن تر نیز  در معرض خطر تولد کودکان مبتلا به سندرم داون هستند که این بیماری تا حد زیادی بر توانایی های شناختی  آن ها تاثیر می گذارد.

ژنتیک

ضریب هوشی والدین بر جنین تاثیر می گذارد و حتی فرزندان متولد شده از پدر و مادر های دارای ضریب هوشی بالا معمولا دارای ضریب هوشی بالاتر از والدین خود هستند. در مطالعه بر روی صد و دو نوزاد مشخص شده فرزند پدر و مادرهای با ضریب هوشی حدود 102، ضریب هوشی بالاتر از 109 دارند.

دارو و مواد مخدر

مصرف دارو و مواد مخدر در والدین در دوران بارداری تاثیر مستقیم بر عوامل تعیین کننده هوش جنین دارد. به همین دلیل باید از استفاده بی رویه و بدون تجویز پزشک این مواد در دوران بارداری پرهیز شود.

استرس  

استرس مادر تا حد زیادی می تواند بر رشد مغز جنین که اثرات طولانی روی هوش آن دارد، تاثیر داشته باشد. استرس می تواند به عنوان یک شاخص از محیط بیرون، به انطباق جنین برای زنده ماندن در جهان خارج کمک کند. واکنش مادر به استرس مانند افزایش ضربان قلب در دوران بارداری به منظور محافظت از جنین بروز می کند. با این حال، تمام استرس ها در مادر بد تلقی نمی شود و می تواند برای القاء سازگاری با محیط سودمند باشد.

عوامل دیگر

همچنین شواهدی وجود دارد که  نشان می دهد عوارض تولد مانند طولانی شدن زمان باقی ماندن جنین در کانال زایمان بدون دسترسی به اکسیژن می تواند منجر به بروز صدمات مغزی و عقب ماندگی ذهنی و پیامدهای جدی بر رشد فکری جنین شود.