هپاتیت c

هپاتیت c چیست؟ هپاتیت C عفونتی است که توسط ویروس هپاتیت C که به کبد حمله می‌کند و باعث التهاب می‌شود، ایجاد می‌شود. بیشتر افراد آلوده هیچ‌گونه علایمی ندارند و در حقیقت بیشتر افراد تا زمانی که آسیب‌های کبدی چند دهه‌ی بعد طی آزمایشات پزشکیمشخص شود، نمی‌دانند که آلوده هستند. ویروس هپاتیت C یکی از جدی‌ترین ویروس‌های عامل هپاتیت در نظر گرفته می‌شود.

علایم هپاتیت C

هپاتیت C معمولاً تا زمانی که فرد مبتلا به اواخر عفونت مزمن رسیده باشد علامتی ندارد. 

در مراحل اولیه‌ی ابتلا (1 تا 3 ماه بعد از در معرض ویروس قرار گرفتن) علایم هپاتیت C:

• خستگی؛
• تهوع یا اشتهای کم؛
• درد شکم؛
• ادرار تیره رنگ؛
• زردی در پوست و چشم‌ها (یرقان)؛
• تب؛
• درد مفاصل و ماهیچه.

علایم هپاتیت c معمولاً چند سال بعد آشکار می‌شود و در نتیجه‌ی آسیب کبد هستند که ویروس ایجاد کرده است. علایم هپاتیت c در ابتدا شبیه علایم عفونت حاد بوده و به تدریج علایم زیر را هم در بر می‌گیرند:

• فرد به راحتی خونریزی می‌کند؛
• فرد به راحتی کبود می‌شود؛
• پوست دچار خارش می‌شود؛
• تجمع مایع در شکم (آب‌آوردگی شکم یا آسیت)؛
• تورم در پاها؛
• کاهش وزن؛
• گیجی، خواب‌ آلودگی و بریده بریده صحبت کردن؛
• بروز رگ‌های خونی عنکبوتی شکل بر روی پوست.

 علت هپاتیت C

هپاتیت سی توسط ویروس هپاتیت C ایجاد می‌شود و زمانی که شما در تماس با خون آلوده به ویروس باشید، پخش می‌شود.

 افراد در معرض خطر آلودگی هپاتیتC

• افرادی که با خون آلوده در تماس هستند مانند کسانی که در بیمارستان کار می‌کنند و ممکن است سوزن آلوده به داخل پوستشان نفوذ کند.
• افرادی که داروهای مخدر را تزریق یا استنشاق کرده‌اند.
• افراد مبتلا به HIV.
• افرادی که در مراکز غیر بهداشتی که وسایلشان استریل نیست، سوراخ یا خالکوبی روی بدنشان انجام شده است.
• افرادی که خون یا عضو اهدایی تا قبل از سال 1992 میلادی دریافت کرده‌اند.
• افرادی که فاکتورهای انعقادی تا قبل از سال 1987 میلادی دریافت کرده‌اند.
• افرادی که درمان‌های همودیالیز برای سال‌های طولانی دریافت کرده‌اند.
• افرادی که از مادران مبتلا به عفونت هپاتیت C متولد شده‌اند.
• افرادی که در زندان بوده‌اند.
• افرادی که بین سال‌های 1945 و 1965 متولد شده‌اند که عفونت هپاتیت C در اوج خود بوده است.

 تست و تشخیص هپاتیت C

آزمایش خون برای موارد زیر مفید خواهد بود:

• تعیین اینکه فرد مبتلا به ویروس هپاتیتC است.
• اندازه‌گیری کمیت ویروس هپاتیت C در خون (Viral load).
• ارزیابی ژنوتیپ ویروس که برای تعیین نوع درمان مفید خواهد بود.

آزمایش نمونه‌ی بافت کبد برای تعیین میزان وخامت آسیب کبد: در این نمونه‌برداری پزشک یک سوزن نازک را از طریق پوست شما وارد کبدتان کرده و یک تکه نمونه‌ی بافتی جدا و به آزمایشگاه ارسال می‌کند.

 درمان هپاتیت C

• داروهای ضد ویروس:  یکی از روش های درمان هپاتیت C استفاده از داروهای ضد ویروس می باشد. هدف درمان این است که هیچ ویروس هپاتیت Cای 12 هفته بعد از اینکه درمان را تکمیل کردید در بدن یافت نشود. گرچه درمان هپاتیت C دهه‌هاست که موجود بوده و به تدریج پیشرفت‌هایی داشته است، ولی این درمان‌ها عوارض جانبی جدی خواهند داشت و نیاز است که فرد از 24 تا 72 هفته تحت درمان این داروها قرار بگیرد.

عوارض جانبی عبارتند از افسردگی، علایمی شبیه آنفولانزا و از دست دادن سلول‌های سالم قرمز یا سفید خون (آنمی یا نوتروپنی). در نتیجه بسیاری از افراد درمان را ادامه نمی‌دهند. البته امروزه پیشرفت‌هایی در زمینه‌ی تولید دارو صورت گرفته که بازه‌ی زمانی لازم برای درمان و عوارض جانبی را کاهش داده است.

• پیوند کبد : اگر کبد به شدت آسیب دیده باشد، پیوند کبد یک گزینه‌ی انتخابی دیگر است. بیشتر کبدهای پیوند زده شده از افرادی بوده که فوت کرده‌اند، ولی بخشی نیز اهدای افراد زنده است که بخشی از کبد خود را اهدا می‌کنند.
• واکسن هپاتیت C : گرچه واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد، ولی احتمالاً پزشک توصیه می‌کند که در برابر هپاتیت A و B واکسینه شوید تا درمان هپاتیت C در اثر مداخله‌ی این دو نوع ویروس پیچیده‌تر نشود.

 هپاتیت C و بارداری

هنوز اثرات هپاتیت C در بارداری به طور کامل مشخص نشده، اما جنین‌های مادران مبتلا در معرض خطر وزن کم هنگام تولد و تولد نارس هستند. احتمال دیابت بارداری در مادران مبتلا بیشتر است. احتمال ابتلای جنین درون رحم یا در هنگام زایمان بسیار کم است، اما با افزایش تعداد ویروس‌های بدن مادر یا ابتلای مادر به اچ ای وی احتمال بیشتر می‌شود.

انجام زایمان سزارین تأثیری در احتمال انتقال به نوزاد ندارد. با این حال توصیه می‌شود نوزادان متولد شده از مادران مبتلا در یک سالگی آزمایش انجام دهند، البته در اکثر مواقع نتیجه‌ی آزمایش منفی است. مادر پس از زایمان باید به طور مداوم برخی آزمایشات را انجام دهد. اگر مادر مبتلا به HIV نباشد، شیردهی هم‌زمان با هپاتیت C بلامانع است، اما در صورت مصرف داروهای خاص، نباید شیردهی داشته باشید و بهتر است در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.