تاثیر کمبود ترکیبات مورد نیاز بدن بر ناباروری

کمبود ویتامین و عناصر ضروری در بدن می‌تواند به‌نوبه‌ی خود در هریک از مراحل تولید تخمک، تشکیل زیگوت (سلول تخم) و بارداری اختلال ایجاد نماید.

ویتامین C

ویتامین C خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و کمک به تقویت دستگاه ایمنی، جذب آهن و تولید پروژسترون می‌کند. برای زنانی که نقص فاز لوتئال دارند افزایش مصرف ویتامین Cباروری را بهبود می‌بخشد.

روی (Zn)

روی (زینک) اثرات مثبت زیر را در باروری زنان بر عهده دارد:
میزان مشخصی از روی برای تولید تخمک بالغ مورد نیاز است.
حفظ سطوح مناسبی از مایع فولیکولی که برای حرکت تخمک در لوله‌‌‌های فالوپ به سمت رحم برای لانه‌گزینی ضروری است.
تنظیم سطوح هورمون‌ها (استروژن، پروژسترون و تستوسترون)
کمبود روی رابطه مستقیمی با سقط در اوایل بارداری دارد.

فولیک‌اسید

ضروری‌ترین ویتامین دوران بارداری فولیک‌اسید است که مانع بروز نقایص لوله‌ی عصبی، نقایص قلبی مادرزادی، شکاف لب، نقایص اندام‌‌‌های حرکتی و ناهنجاری‌‌‌های مجرای ادرار در جنین در حال تکوین می‌شود. کمبود این ویتامین خطر زایمان زودرس، وزن کم نوزاد و عقب‌ماندگی رشد نوزاد را به همراه دارد. کمبود فولیک‌اسید همچنین باعث افزایش هوموسیستئین خون می‌شود که منجر به سقط خودبه‌خودی و عوارض بارداری مانند پارگی جفت و پری‌اکلامپسیا می‌شود.

ویتامین D

ویتامین D برای ساخت هورمون‌‌‌های جنسی که به‌نوبه‌ی خود در تخمک‌گذاری و تعادل هورمونی نقش دارند، لازم است.

ویتامین E

ویتامین E در مایع اطراف تخمک در حال تکوین یافت می‌شود؛ در نتیجه میزان کافی آن برای بدن لازم است.

روغن‌‌‌های امگا‌‌‌ـ‌۳

اسید‌‌‌های چرب ضروری هورمون‌‌‌های بدن را تنظیم می‌کنند، مخاط دهانه‌ی رحم را افزایش ‌‌می‌دهند، تخمک‌گذاری را بهبود می‌بخشند و به طور کلی کیفیت رحم را با افزایش خون‌رسانی به اندام‌‌‌های تناسلی ارتقا می‌بخشند.

سلنیوم

سلنیوم آنتی‌اکسیدانی است که محافظ تخمک در برابر رادیکال‌‌‌های آزاد می‌باشد. رادیکال‌‌‌های آزاد باعث آسیب‌‌‌های کروموزومی می‌شوند که سبب سقط و نقایص مادرزادی می‌شوند.