ارضا شدن یا ارگاسم چیست؟

اورگاسم چیست؟ ارگاسم یعنی چه؟
پاسخ تمامی این سوالات در ادامه توضیح داده شده است.
ارضا شدن یا ارگاسم، اوج لذت جنسی در هنگام نزدیکی است که با برخی تغییرات بدنی همراه است. ارضا شدن باعث انقباض موزون عضلات میان دو راهی (محدوده میان ناحیه تناسلی و مقعد) و اعضای تولید مثلی و رفع تنش شهوانی می شود. ارگاسم کوتاه‌ترین مرحله رابطه جنسی بوده و معمولا چند ثانیه بیشتر به طول نمی‌انجامد.

در هنگام ارضا شدن چه تغییراتی اتفاق می افتد؟

از ویژگی ‌های عمومی مرحله ارگاسم در هنگام نزدیکی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
•    شروع انقباض‌های غیرارادی عضلات؛
•    به اوج رسیدن فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس (دم بسیار شدت می‌یابد)؛
•    آزاد شدن ناگهانی فشار و تنش جنسی؛
•    انقباض ماهیچه‌ های واژن و انقباض منظم و ریتمیک عضلات رحم در زنان؛
•    انقباض‌ منظم و ریتمیک ماهیچه ‌های زیرین آلت تناسلی در مردان و خروج مایع منی (انزال)؛
•    احتقان و پررنگ‌تر شدن هاله‌ی رنگی دور پستان؛
•    همچنین ممکن است در تمام بدن نوعی لکه‌های سرخ و التهاب دیده شود.

چگونگی ارگاسم

همان‌طور که گفته شد، ارگاسم در مردان با خروج مایع منی یا انزال همراه است. اما خروج مایع جنسی در زنان هنگام ارضا شدن، تردیدآمیز است. بنابراین شناخت اورگاسم در مردان آسان‌تر و در زنان دشوارتر می باشد.
ارگاسم می‌تواند هم از طریق تحریک نواحی جنسی و هم نواحی غیرجنسی ایجاد شود. در زنان حساس‌ترین قسمت که تحریک آن سبب ارگاسم می‌شود، کلیتوریس و سپس واژن (نقطه جی) است. محدوده ای روی دیواره جلویی واژن خانم ها وجود دارد که به آن نقطه جی (G-spot) می گویند. در بعضی زنان تحریک نقطه جی می تواند باعث ارگاسم شود. تحریک غدد اطراف پیشابراه، نوک پستان و حتی تصویرسازی ذهنی و فانتزی هم می توانند سبب ارضا شدن ‌شوند.
افراد از لحاظ میزان تحریک لمسی مورد نیاز برای رسیدن به ارگاسم و برانگیختگی با یکدیگر تفاوت دارند. رسیدن به بهترین و کارآمدترین روش تحریک، تنها با تجربه و خطا به دست می‌آید. بنابراین تجربه‌ی شخصی فرد در رابطه جنسی و آشنایی فرد با نواحی تحریک‌آمیز بدن خود، بسیار حائز اهمیت است.
ارگاسم زنان برای باروری ضرورتی ندارد، اما برخی معتقدند که فرآیند ارضا در زنان به دلیل ایجاد انقباضات در واژن، سبب انزال مرد و حرکت سریع‌تر اسپرم به سمت لوله های رحمی خواهد شد.
ارگاسم هم از لحاظ روانی و هم از لحاظ جسمی (از طریق آزاد کردن هورمون اکسی‌توسین)، سبب ایجاد عشق و محکم کردن رابطه‌ی زوجین می‌شود.

اختلال ارگاسم

به ناتوانی در رسیدن به اورگاسم و ارضا شدن طی نزدیکی و تحریک جنسی، اختلال ارگاسم می گویند. در اختلال ارگاسم، تحریک جنسی در فرد به مقدار مناسب ایجاد شده و واژن نیز مرطوب و خیس می‌شود، اما ارگاسم اتفاق نمی‌افتد. این اختلال در صورتی توسط متخصص تشخیص داده می‌شود که رسیدن به ارگاسم نسبت تحریک جنسی دریافتی، سن و تجربه‌ جنسی فرد، کمتر از حد معقول باشد. اختلال ارگاسم گاهی حتی می‌تواند سبب ایجاد پریشانی و مشکلات بین فردی شود.
اختلال ارگاسم دارای دو نوع اولیه و ثانویه است. اختلال ارگاسم اولیه به زمانی گفته می شود که زن هیچ‎گاه ارضا شدن را تجربه نکرده باشد. اما در اختلال ارگاسم ثانویه، عدم ارضا شدن می‌تواند تنها در موقعیت‌های خاص ایجاد شود.
فقدان اورگاسم زنان به احتمال زیاد زمانی شکل می‌گیرد که رابطه بین زن و شوهر دارای فاکتورهای لازم برای رساندن زن به اوج لذت جنسی نباشد. در رابطه‌ جنسی این مرد است که تصمیم می‌گیرد چه زمانی آمیزش را شروع کند، چه مدتی را به پیش‌نوازی بپردازد و چه زمانی دخول نماید. اغلب الگوی برانگیختگی مرد مشابه الگوی برانگیختگی زن نیست و شاید این تصمیمات او بر اساس سطح برانگیختگی و نیازهای تحریکی خود باشد و نه طرف مقابل.
اغلب زنان از طریق دخول نمی‌توانند به ارگاسم برسند و برای تحریک جنسی کافی و ارضا شدن، نیازمند تحریک دستی و دهانی ناحیه کلیتوریس هم هستند. اما با این حال بسیاری از زنان و مردان تحریک کافی برای رسیدن به اوج لذت جنسی را دریافت نمی‌کنند. همچنین خیلی از زنان نیز به دلیل اینکه می‌ترسند به احساسات طرف مقابل آسیب بزنند، آن‌ها را خشمگین کنند و یا فکر می‌کنند حق ندارند نوع تحریک مورد نظر خود را درخواست کنند، به همسر خود نمی گویند که به تحریک دستی ناحیه کلیتوریس نیاز دارند.
در همین راستا، برخی از زنان به دلایل مختلفی مانند حمایت از تشخیص مرد، وانمود می‌کنند که به اوج لذت جنسی رسیده‌اند.

چه عواملی باعث اختلال ارگاسم می شوند؟

از جمله عواملی که روی فرآیند ارگاسم تاثیر می گذارند و باعث اختلال ارگاسم می شوند، می توان به علت های روانی، عاطفی و فیزیکی اشاره کرد. در ادامه به شرح برخی از این عوامل می پردازیم:
•    مصرف برخی داروها از جمله داروهای ضد افسردگی، سبب تأخیر در ارگاسم یا عدم ارضا می‌شود؛
•    اختلال ارگاسم در زنان جوان بیشتر است. با افزایش سن و کسب تجربه جنسی بیشتر، اغلب زنان نواحی تحریک آمیز خود را خواهند شناخت و می توانند به ارگاسم برسند. همچنین مطالعات نشان داده‌اند که افزایش سطح تحصیلات زنان ارتباط مستقیمی با میزان ارگاسم زنان دارد؛
•    احتمال اختلال ارگاسم در افرادی که دیدگاه متعصبانه و سخت‌گیرانه دارند و نسبت به رابطه جنسی احساس گناه و شرم می کنند، بیشتر است؛
•    رضایت زناشویی و داشتن روابط عاطفی خوب و صمیمی با همسر در رسیدن به ارگاسم نقش مهمی ایفا می‌کند. احتمال ارضا شدن با افزایش صمیمیت و روابط دوستانه در زوجین افزایش می‌یابد؛
•    اضطراب بر رسیدن به ارگاسم تأثیر زیادی دارد. چنا‌نچه تعارض‌های زناشویی حل نگردد، می‌تواند به صورت ناخودآگاه ایجاد اضطراب کند. همچنین مشاهدات و قضاوت ‌های فرد از خودش در طول نزدیکی نیز می تواند سبب خودآگاهی زیاد و در نتیجه ایجاد اضطراب در او گردد و مانع از لذت جنسی شود؛
•    خاطرات، حوادث ناگوار و ارتباط‌های دوران کودکی نیز گاهی می توانند باعث اختلال ارگاسم شوند. مثلاً از دست دادن یک والد در دوران کودکی با فقدان ارگاسم در بزرگسالی ارتباط دارد. همچنین ارتباط مثبت و عواطف و احساسات خوب با مادر، می تواند تاثیر مثبتی در فرآیند ارگاسم داشته باشد؛
•    سابقه‌ی رابطه‌ جنسی سوءاستفاده‌گرانه، مواجهه با سوءاستفاده‌ی جنسی و تجربه تجاوز نیز می‌تواند منجر به بروز مشکلات ارگاسمی شود؛
•    مشکلات عروقی، هورمونی و عصبی می‌توانند چرخه‌ی پاسخ جنسی را مختل و در نتیجه در رسیدن به ارگاسم اختلال ایجاد نمایند.

رویکرد های درمانی:

آموزش و ایجاد آگاهی در فرد در مورد ارگاسم، ویژگی‌ها و وضعیت ‌های آن، می‌تواند بسیاری از مشکلات جنسی را که به علت عدم آگاهی کافی ایجاد می‌شوند، برطرف نماید. با افزایش سن و تجربه‌ جنسی، فرد نقاط تحریک آمیز و دستگاه تناسلی خود را بهتر شناخته، در نتیجه ارضا شدن و رسیدن به اوج لذت جنسی تسهیل می‌شود.
پیمودن گام به گام مراحل زیر می تواند در این مسیر، کمک کننده باشد:
•    بررسی کل بدن توسط خود فرد در حالت برهنه و یافتن درک منطقی از بدن؛
•    بررسی دستگاه تناسلی داخلی و خارجی توسط خود فرد با استفاده از آینه یا با لمس دستی؛
•    آشنایی فرد با کلیتوریس و اینکه تحریک این ناحیه به صورت مستقیم و غیرمستقیم است که سبب ایجاد اوج لذت جنسی می‌شود. همچنین دانستن اینکه اغلب زنان بدون تحریک مستقیم این قسمت و تنها با دخول واژینال به ارگاسم نمی‌رسند؛
•    آماده شدن برای لمس دست توسط همسر و گسترش خیال‌پردازی‌های جنسی در این مرحله یا دریافت تحریکات کلامی از سوی همسر و توجه به تحریک کلیتوریس در این مرحله؛
•    اطمینان از ایجاد تحریک کافی توسط همسر و دادن بازخورد به همسر به صورت کلامی یا بروز احساس لذت؛
•    افزایش تمرکز بر احساس‌های لذت‌بخش جسمی و خیال‌پردازی‌ها؛
•    آمادگی برای دخول و نزدیک شدن به ارگاسم توسط همسر، در عین توجه دیگر تحریکات مثل تحریک همزمان کلیتوریس؛
•    تکنیک‌های کاهش اضطراب مانند ریلکسیشن یا مشاوره با روانشناس در مورد درمان‌های رفتاری.

ارگاسم در بارداری

یکی از سوالات رایج خانم ها به خصوص در دوران حاملگی این است که آیا ارگاسم در بارداری خطرناک است؟
با ارضا شدن در هنگام نزدیکی (ارگاسم)، رحم دچار انقباض می شود، اما این انقباضات بسیار کوتاه و گذرا بوده (در حد چند ثانیه) و در نتیجه، اختلالی در خون رسانی به جنین ایجاد نخواهد شد. بنابراین در صورتی بارداری فرد، پرخطر نباشد و مشکلاتی مانند سابقه سقط جنبن و زایمان زودرس وجود نداشته باشد، نزدیکی و رسیدن به ارگاسم در بارداری منعی ندارد.