لنفوگرانولوما ونروم (Lymphogranuloma venereum)

«لنفوگرانولوما ونروم» یک بیماری مقاربتی نادر است که توسط نوع خاصی از باکتری کلامیدیا ایجاد می‌شود. کلامیدیا یک بیماری مقاربتی بسیار شایع است و به راحتی گسترش پیدا می‌کند.

 علایم لنفوگرانولوما ونروم

علایم لنفوگرانولوما ونروم در زنان و مردان مشابه است و عبارتند از:

• زخم‌های کوچک و بدون درد روی آلت تناسلی، واژن یا مقعد. این زخم‌ها هر زمانی از 3 تا 30 روز بعد از مبتلا شدن، ظاهر می‌شوند و ممکن است خود به خود محو شوند.
• غدد لنفاوی دردناک و متورم در ناحیه‌ی کشاله‌ی ران که یا خشک می‌شود یا خونریزی می‌کند. حتی ممکن است خونریزی یا ترشحات مخاطی از مقعد وجود داشته باشد. این علایم 2 تا 6 هفته بعد از آلوده شدن فرد ظاهر می‌شوند.
• علایمی شبیه آنفولانزا مانند تب، لرز، خستگی و درد.

 عوامل خطرزای لنفوگرانولوما ونروم

هر کسی که رابطه‌ی جنسی محافظت‌نشده‌ی واژینال، مقعدی یا دهانی داشته باشد، در معرض خطر است. گرچه عامل اصلی خطر رابطه‌ی جنسی مقعدی محافظت‌نشده یا دیگر انواع دخول‌های مقعدی است.

 تست و تشخیص لنفوگرانولوما ونروم

تشخیص این عفونت معمولاً با آزمایش‌های سرولوژی انجام می‌شود. تست‌های سرولوژی بعد از 2 هفته حساسیت حدود 80 درصد دارند. برای تشخیص نوع باکتری از کشت استفاده می‌شود که بسیار دشوار است. برای نواحی آلوده و چرک نیز می‌توان روش PCR را انجام داد. جدیداً نیز PCR سریعی برای تشخیص لنفوگرانولوما ونروم به کار می‌رود. با این روش، تشخیص دقیق بیماری ظرف یک روز امکان‌پذیر شده است.

 درمان و دارو لنفوگرانولوما ونروم

درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین (داکسی سایکلین) و اریترومایسین است. آزیترومایسین نیز یک گزینه‌ی دارویی برای لنفوگرانولوما ونروم است. مصرف مشتقات تتراسایکلین در بارداری و در کودکان به علت اثر روی تکوین استخوان‌ها و تغییر رنگ دندان‌ها ممنوع است. مانند دیگر بیماری‌های مقاربتی، شریک جنسی فرد مبتلا به لنفوگرانولوما ونروم باید برای عفونت کلامیدیایی مجرای ادراری و دهانه‌ی رحم معاینه و آزمایش شود.

 لنفوگرانولوما ونروم و بارداری

در دوران بارداری و شیردهی گزینه‌ی درمانی مناسب اریترومایسین است. ایمنی درمان با آزیترومایسین در بارداری تأیید نشده است. تحقیقات کافی در زمینه‌ی انتقال این بیماری به جنین و اثرات آن بر بارداری انجام نشده است.