تریکومونیازیس/ تریکومونا  (Trichomoniasis)

«تریکومونیازیس» یا «تریکومونیا» یک عفونت جنسی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود. در زنان، این عفونت سبب ترشحات بدبوی واژن، خارش ناحیه‌ی تناسلی و ادرار دردناک می‌شود. مردانی که مبتلا به تریکومونیا هستند معمولاً علامتی ندارند. برای جلوگیری از عود عفونت هر دو نفر باید درمان شوند.

 علایم تریکومونیازیس

بسیاری از زنان یا مردان مبتلا علایمی نشان نمی‌دهند، ولی علایمی که در خانم‌ها بروز می‌کند عبارتند از:

• ترشحات فراوان و بدبو از واژن که به رنگ‌های سفید، خاکستری، زرد یا سبز دیده می‌شود؛
• قرمزی، سوزش و خارش ناحیه‌ی تناسلی؛
• درد هنگام ادرار یا نزدیکی.

تریکومونیا به ندرت علایمی در مردان ایجاد می‌کند. علایم در صورت مشاهده‌ عبارتند از:

• احساس سوزش در قسمت آلت تناسلی؛
• احساس سوزش هنگام ادرار یا بعد از انزال؛
• خروج ترشح از آلت تناسلی.

 علت تریکومونیازیس

تریکومونیا در اثر یک آغازی (نوعی انگل کوچک که هنگام نزدیکی جنسی بین افراد منتقل می‌شود) به نام «تریکومونیا واژینالیس» ایجاد می‌شود. دوره‌ی کمون یا نهفتگی بیماری از زمان تماس تا بروز عفونت مشخص نیست، ولی گفته می‌شود که در محدوده‌ی 5 تا 28 روز قرار دارد.

 عوامل خطرزای تریکومونا

• داشتن شرکای جنسی متعدد؛
• داشتن سابقه‌ی دیگر بیماری‌های مقاربتی؛
• داشتن رابطه‌ی جنسی بدون کاندوم.

 تست و تشخیص تریکومونیازیس

تشخیص تریکومونیا با بررسی نمونه‌ی مایع واژن زنان یا ادرار مردان زیر میکروسکوپ امکان‌پذیر است. از محیط کشت قبلاً برای تشخیص این عفونت استفاده می‌شد، اما امروزه روش‌های سریع‌تر و جدیدتری مانند تست سریع آنتی‌ژن و تکثیر نوکلئیک‌اسید رایج‌تر هستند.

 درمان و داروی تریکومونیازیس

درمان رایج بلعیدن یک مگادوز از «مترونیدازول» (فلاژیل) یا «تینیدازول» (تیندامکس) است. هم شما و هم شریک جنسی شما به درمان نیاز دارید و باید تا زمانی که عفونت درمان شود، از نزدیکی بپرهیزید. تا 24 ساعت بعد از مصرف مترونیدازول یا 72 ساعت بعد از مصرف تینیدازول، از نوشیدن الکل بپرهیزید زیرا سبب تهوع و استفراغ شدید می‌شود.

 تریکومونا و بارداری

زنان باردار مبتلا، بیشتر در معرض زایمان زودرس، داشتن فرزندی با وزن کم هنگام تولد هستند و احتمال دارد هنگام زایمان طبیعی، عفونت را به نوزادشان منتقل کنند. درمان در دوران بارداری همانند زمان غیربارداری است.