درمان انواع STD

این مطلب از نظر علمی به تأیید دکتر فاطمه فرج زاده فلوشیپ ناباروری و IVF، از پزشکان متخصص مرکز مام رسیده است.
STD به بیماری هایی اطلاق می شوند که از طریق تماس جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می گردند. داشتن رابطه جنسی محافظت نشده مانند عدم استفاده از کاندوم، می تواند سبب انتقال انواع بیماری جنسی شود. از جمله علائم انواع بیماری جنسی می توان به تغییر در ترشحات واژن، بوی بد واژن، خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی، احساس درد در بیضه ها، عفونت التهابی لگن (PID) و یا ناباروری اشاره کرد.

بسیار مهم است که در صورت وجود بیماری جنسی، زوجین هر دو درمان شوند و مجدد رابطه جنسی خود را آغاز نمایند. درمان بیماری جنسی بر اساس نوع بیماری مقاربتی متفاوت است.

درمان انواع عفونت های STD:

• درمان عفونت باکتریایی:

معمولا آنتی بیوتیک ها به راحتی می توانند عفونت باکتریایی مانند مایکوپلاسما، سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس را درمان کنند. مصرف آنتی بیوتیک ها دقیقا طبق تجویز پزشک، نکته ای بسیار حائز اهمیت است. حتی در صورت بهبودی علائم بیمار، دوره درمان باید به طور کامل ادامه یابد. پس از مصرف تمام داروهای تجویز شده، در صورت عدم بهبودی یا بازگشت علائم، بیمار باید مجددا به پزشک مراجعه کند. 

• درمان عفونت ویروسی:

آنتی بیوتیک نمی تواند روش درمان بیماری جنسی ناشی از عفونت ویروسی مانند زگیل تاسلی، تبخال تناسلی، هپاتیت B و HIV باشد. گرچه بیشتر عفونت های ویروسی قابل درمان نیستند، اما برخی از آن ها خودبخود برطرف می شوند. در بسیاری از موارد، درمان های جایگزین می توانند علائم و خطر انتقال بیماری جنسی را کاهش دهند، مانند داروهایی که برای کاهش فراوانی و شدت تبخال تناسلی در دسترس هستند. به همین ترتیب، درمان می تواند از پیشرفت ویروس HIV جلوگیری نماید. همچنین، داروهای ضد ویروسی می توانند خطر انتقال HIV به شخص دیگر را کاهش دهند. 

• درمان سایر بیماری های جنسی:

برخی از انواع بیماری مقاربتی نه به دلیل عفونت ویروسی و نه عفونت باکتریایی ایجاد می شوند، بلکه توسط ارگانیسم های دیگری بوجود می آیند مانند شپش عانه، عفونت انگلی تریکومونیازیس و انگل گال. این  STDها معمولا با مصرف داروهای خوراکی یا موضعی قابل درمان هستند. 

پیشگیری از ابتلا به بیماری مقاربتی:

اجتناب از رابطه جنسی تنها راه بی خطر برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مقاربتی است. اما در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی و یا مقعدی، روش هایی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری مقاربتی وجود دارد. یکی از این روش ها، استفاده از کاندوم است. کاندوم اثر محافظتی در برابر بسیاری از بیماری های مقاربتی ایجاد می کند. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی مهم است. کاندوم به طور کلی در جلوگیری از انواع بیماری مقاربتی که از طریق پوست، مایعات منی یا خون انتقال می یابند موثر است.

اما لازم به ذکر است که کاندوم به طور کلی نمی تواند از انتقال بیماری مقاربتی جلوگیری نماید. در صورتی که کاندوم به طور کامل ناحیه آلوده را نپوشاند، امکان انتقال STD به همسر بیمار وجود دارد. کاندوم علاوه بر محافظت در برابر بیماری مقاربتی، از بارداری ناخواسته نیز جلوگیری می نماید. 

با وجود اینکه بسیاری از روش های جلوگیری از بارداری، خطر بارداری را کاهش می دهند، اما خطر انتقال بیماری جنسی را کم نمی کنند. از جمله روش های پیشگیری از بارداری که نمی توانند از انتقال بیماری جنسی جلوگیری کنند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• قرص های ضد بارداری؛

• داروهای ضد بارداری تزریقی؛

• ایمپلنت های ضد بارداری؛

• IUD.

انجام غربالگری منظم بیماری مقاربتی به افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، توصیه می شود. تشخیص و درمان به موقع بیماری جنسی می تواند از شیوع بیشتر عفونت جلوگیری نماید. از آنجایی که بیماری مقاربتی اغلب فاقد علامت است، بنابراین آزمایش تنها راهی است که می تواند شما را با اطمینان از وجود بیماری جنسی مطلع کند. همچنین در صورت واجد شرایط بودن، زوجین باید واکسن HPV و هپاتیت B را دریافت کنند. 

زندگی با بیماری مقاربتی:

در صورت مثبت بودن نتیجه آزمایش STD، مهم است که در اسرع وقت درمان بیماری جنسی انجام گیرد. در صورت ابتلا به بیماری مقاربتی، احتمال ابتلا به سایر بیماری ها نیز افزایش می یابد. برخی از بیماری های مقاربتی می توانند عواقب شدیدی ایجاد کنند. در موارد اندکی، STD های درمان نشده حتی ممکن است کشنده باشند.

خوشبختانه اکثر بیماری های مقاربتی قابل درمان بوده و در برخی موارد به صورت کامل، درمان می شوند. گاهی درمان زودهنگام و موثر می تواند علائم بیماری را کاهش داده و خطر انتقال و ابتلای همسر بیمار را نیز کم کند.

علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده برای بیماری مقاربتی، پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند تا عادت های جنسی خود را برای پیشگیری از انتقال بیماری جنسی به همسر خود، تغییر دهد. در صورت عدم درمان موثر بیماری جنسی، به بیمار توصیه می شود که از رابطه جنسی به صورت کامل خودداری کرده و در صورت شروع مجدد رابطه جنسی، از کاندوم استفاده نماید.