سقط دیررس چیست؟

سقط جنین یا مرده زایی چیست؟ قبل از شروع صحبت در مورد انواع سقط جنین و بررسی علت سقط جنین باید تعریف درستی از سقط جنین داشته باشیم. آیا عبارت "سقط خود به خودی در ماه های اخر بارداری" عبارت درستی است؟
از دست رفتن جنین قبل از هفته بیستم بارداری را سقط جنین می نامند و باید بدانید که از دست رفتن بارداری بعد از هفته بیستم دیگر سقط نیست و مرده زایی محسوب میشود. بنابراین سقط جنین در ماه های آخر بارداری عبارت صحیحی نیست و باید از عبارت مرده زایی استفاده کنیم.

سقط دیررس چیست؟

از دست رفتن جنین در بازه هفته سیزدهم تا هفته بیستم بارداری یا سه ماهه دوم بارداری را سقط دیرهنگام، می نامند.

تفاوت سقط زودرس و سقط دیررس چیست؟

سقط جنین در سه ماهه اول یا قبل از هفته 13 بارداری، سقط زودرس نامیده میشود؛ مهم ترین تفاوت سقط زودرس و سقط دیررس؛ زمان سقط است.
در صورتی که سقط قبل از 13 هفته رخ دهد، به علت کوچک بودن جنین، ممکن است سقط جنین مانند یک پریود سنگین باشد.
اما در سقط دیررس به علت بزرگ شدن جنین معمولا به جراحی کورتاژ نیاز است که طی این فرآیند مادر ممکن است دچار عوارضی مانند پاره شدن رحم، عفونت رحم، بسته شدن لوله های رحمی و عدم توانایی بارداری طبیعی و ناباروری زنان شود.

علل سقط دیررس:

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند باعث سقط دیررس شود؛ علت سقط جنین بعد از 13 هفته بارداری، بیشتر مربوط به برخی ناهنجاری های رشد جنین است. معمولاً مسائل ژنتیکی یا ساختاری می تواند باعث مرده زایی در ماه های آخر بارداری شود؛ مانند ناهنجاری کروموزومی یا نقص قلبی. 
علت سقط جنین ممکن است مشکلات آناتومی مادر نیز باشد مثل دهانه رحم کوتاه که وقتی جنین بزرگتر می شود می تواند دردسر ساز باشد و در این شرایط؛ رحم نمی تواند جنین را درون خود نگه دارد.
برخی از بیماری های مزمن و شرایط پزشکی مادر اگر تحت کنترل نباشد، نیز می تواند علت سقط جنین باشد. مانند غلظت خون.
غلظت خون و سقط جنین می تواند باهم ارتباط مستقیم داشته باشند. غلظت خون بالا سبب لخته شدن خون در عروق تغذیه کننده جفت و جنین میشود.
در صورت لخته شدن خون؛ به جنین اکسیژن و مواد مغذی برای رشد نمی رسد و میتواند سبب محدودیت رشد جنین یا حتی سقط جنین در سه ماهه دوم شود. 
صدمه و آسیب در بارداری مانند تصادف ها و ضربه های شدید هم به عنوان یک عامل خارجی میتواند علت سقط جنین دیررس باشد.

برخی از بیماری هایی زیر نیز علت سقط جنین دیررس هستند، عبارتند از:
• فشار خون
• اختلالات غده تیروئید
• لوپوس یا سایر اختلالات ایمنی
• دیابت در بارداری
• پره اکلامپسی
• بیماری های ژنتیکی
• برخی از عفونت ها

راههای جلوگیری از سقط جنین چیست؟

توجه کنید بهترین راه برای جلوگیری از سقط جنین رفع بیماری های مزمن یا کنترل آن ها قبل از بارداری است. مانند تنظیم تیروئید، تنظیم قند خون، رفع عفونت ها و.... 
لازم به ذکر است چکاپ قبل از بارداری، در کاهش خطر سقط جنین بسیار کمک کننده است. 
اما برخی عوامل در طول بارداری رخ میدهد که ممکن است شما را نگران کند.
برای کنترل عوامل تهدید کننده سلامت جنین در بارداری، باید حتما تحت نظر یک پزشک یا ماما باشید تا به صورت مداوم سلامت شما و جنینتان ارزیابی شود و در صورت مشاهده مشکل بتوانید سریعتر اقدامات لازم را انجام دهید.

علائم سقط دیررس چیست؟

همه زنان ممکن است علائم سقط دیررس جنین را احساس نکنند، اما برخی از علائم رایج وجود دارد که باید مراقب آنها بود.

علائم سقط دیررس جنین عبارت اند از:
• عدم احساس حرکت جنین در هفته های بعد از 16 بارداری؛
• دل درد شدید در بارداری؛
• خونریزی در بارداری یا لکه بینی در بارداری؛
• گرفتگی یا درد در کمر؛ 
• مایع یا بافتی از واژن خارج می شود؛
به خاطر داشته باشید، همه لکه بینی ها نشانه سقط جنین نیستند. هر چند هرگونه لکه بینی در بارداری خطرناک محسوب میشود و میتواند نشانه سقط خود به خود و یا هماتوم پشت جفت (خونریزی رگ های جفت که اگر شدید باشد باعث سقط جنین می شود) باشد، اما گاهی بعد از رابطه جنسی عمیق هم لکه بینی جزیی دیده میشود.

تشخیص سقط جنین:

تشخیص سقط جنین معمولا با مشاهده علائمی مانند لکه بینی و خونریزی شروع میشود. 
پس از بروز برخی علائم سقط دیررس جنین، بهترین راه تشخیص سونوگرافی و رویت ضربان قلب جنین است.

چه کسانی در خطر بیشتری برای سقط جنین بین هفتۀ 12 تا 20 بارداری هستند؟
برخی از سقط‌ها دلیل خاصی ندارند یا نمی‌توان آن ها را پیش‌بینی کرد. اما برخی از زنانی که بیشتر از سایرین در معرض خطر سقط جنین هستند.

عوامل زیر عوامل خطر سقط جنین هستند:

• تجربه دو سقط پشت سر هم؛
• بیماری مزمن؛
• بارداری در سنین بالای 35 سال؛
• اضافه وزن یا کم وزن بودن؛
• داشتن رحم غیر طبیعی؛
• دهانه رحم ضعیف؛
• انجام آزمایشات تشخیص سلامت جنین تهاجمی (آمنیوسنتز و نمونه برداری از پرزهای کوریونی)؛
• قرار گرفتن در معرض موادی مانند الکل، تنباکو، کوکائین، NSAID ها و سطوح بالای کافئین؛
• سطح فولات پایین؛
• بیماری سلیاک درمان نشده؛
این شرایط نشان دهنده افزایش ریسک سقط جنین می باشد اما به این معنی نیست که نمی توانید بارداری سالمی داشته باشید شما می توانید با حذف مواد مضر مانند الکل و مواد مخدر و مدیریت صحیح سایر شرایط، شانستان را برای بارداری سالم افزایش دهید.

عوارض سقط دیرهنگام:

برخی از عوارض سقط دیرهنگام عبارتند از:
• گرفتگی عضلات، به احتمال زیاد بین روزهای اول تا پنجم پس از سقط
• حالت تهوع، به خصوص در 2 روز اول
• بافت حساس سینه یا قفسه سینه
• خونریزی خفیف تا شدید به مدت 2 تا 4 هفته؛ بهتر است در صورت مشاهده هرگونه خونریزی سریعا با پزشک خود تماس حاصل فرمائید.
• خروج لخته هایی که می توانند به اندازه یک لیمو کوچک باشند 
• تب درجه پایین. اگر بیش از 38 درجه سانتیگراد افزایش یافت، با پزشک تماس بگیرید.
توجه کنید عوارض سقط دیرهنگام همیشه در همه افراد دیده نمی شود. یک فرد ممکن است همه عوارض فوق را ببیند و یک فرد ممکن است عوارض کمتری داشته باشد.

قاعدگی و تخمک گذاری پس از سقط دیررس:

بدن شما بلافاصله بعد از سقط، برای تخمک گذاری آماده می شود. شما می توانید اولین قاعدگی خود را در عرض 4 تا 8 هفته پس از سقط انتظار داشته باشید.
سیکل قاعدگی شما ممکن است فوراً برگردد، اما ممکن است چندین ماه طول بکشد تا پریودها به حالت قبل برگردند. برای برخی افراد قاعدگی، نامنظم و سبک تر یا سنگین تر از قبل است.
به دلیل خطر عفونت، به شما توصیه می شود که حداقل یک هفته بعد از سقط دیررس از تامپون استفاده نکنید.

بارداری مجدد پس از سقط دیررس:

باروری شما پس از سقط تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت و حتی ممکن است بلافاصله بعد از سقط باردار شوید، حتی اگر هنوز پریود نشده اید.

بهبودی پس از سقط جنین دیر هنگام:

نیازهای جسمی و مراقبت بعد از سقط جنین دیررس:
• از نظر فیزیکی، بدن شما ممکن است به سرعت پس از سقط جنین بهبود یابد. اما بستگی به این دارد که چقدر دوران بارداری سپری شده و چه نوع سقط جنینی را تجربه کرده اید. برای کسانی که سقط جنین دیررس داشته اند، ممکن است چند هفته طول بکشد تا بهبودی صورت گیرد.
• شما مقداری خونریزی و گرفتگی عضلات مشابه قاعدگی را تجربه خواهید کرد. اگر درد، خونریزی یا خستگی شما بدتر شد یا بیش از چند هفته ادامه یافت، با پزشک خود تماس بگیرید. 
• همچنین باید با پزشک خود در مورد اینکه چه زمانی از نظر فیزیکی آماده بازگشت به کار هستید صحبت کنید. ممکن است روز بعد احساس خوبی داشته باشید یا ممکن است قبل از بازگشت به محل کار، مدرسه یا فعالیت های دیگر به یک روز مرخصی نیاز داشته باشید. بهتر است به مدت یک هفته از ورزش های سنگین خودداری کنید، زیرا می تواند باعث افزایش خونریزی یا گرفتگی عضلات شود.
• پس از ترخیص، آنتی بیوتیک درمانی برای کمک به پیشگیری از عفونت به شما داده می شود و نحوه مصرف آن دقیقاً به شما توصیه می شود. همچنین برای درد، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید استامینوفن یا ایبوپروفن (ادویل) مصرف کنید یا خیر. از مصرف آسپرین یا سایر داروهای حاوی آسپرین خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث خونریزی بیشتر شما شود.
• بهتر است حداقل یک هفته پس از سقط دیر هنگام از داشتن رابطه جنسی واژینال خودداری کنید. زیرا از انتقال عفونت واژن جلوگیری می کند و به بدن شما اجازه می دهد تا بهبود یابد.

نیازهای عاطفی و مراقبت بعد از سقط جنین دیررس:
نیازهای عاطفی پس از سقط جنین دیر هنگام را نباید نادیده گرفت. از دست دادن نوزاد در هر مرحله از بارداری دشوار است، اما سقط جنین در سه ماه دوم حتی سخت تر از سقط سه ماهه اول است.
هر زن واکنش متفاوتی نشان می دهد و احساسات متفاوتی خواهد داشت. برای برخی، صحبت در مورد آن کمک می کند و برای دیگران، ادامه دادن و صحبت نکردن در مورد آن ممکن است کمک کننده باشد. 
این مهم است که آنچه را که برای شما مناسب است پیدا کنید و حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنید. پزشک معمولاً می‌تواند شما را به سمت مشاورانی هدایت کند که در کمک به شما برای مقابله با احساسات منفی پس از سقط جنین تخصص دارند.
احتمالاً پس از سقط جنین خود طیف وسیعی از احساسات را تجربه میکنید. مانند:
• خشم
• گناه
• حسادت به دیگرانی که باردار هستند یا بچه دارند
• غمگینی