تاثیر اختلالات عفونی​ بر ناباروری مردان

دیده شده است که حدود هفت درصد از مردان نابارور به علت انسداد مجاری اسپرم‌بر، قادر به انتقال اسپرم از بیضه­‌‌هایشان به خارج از آلت تناسلی نیستند. عوامل عفونی مختلفی که باعث انسداد این مجاری می‌­شوند عبارتند از:

اوریون در مردان (Mumps)

ابتلا به بیماری اوریون در سنین بعد از بلوغ می‌تواند باعث آسیب رساندن به سلول‌‌‌های اسپرم‌ساز، ناباروری و حتی آزواسپرمی (فقدان اسپرم در مایع منی) شود. گاهی پسران در سن بلوغ دچار تورم بیضه‌ها می‌شوند که حدود یک هفته پس از شروع اوریون رخ ‌‌‌‌می‌دهد. تورم یک یا هر دو بیضه موجب تب، لرز و درد بیضه‌ها می‌‌شود. عقیم شدن به دنبال تورم بیضه‌ها بسیار نادر است.

کلاميديا تراکوماتيس (Chlamydia trachomatis)

باکتری کلاميديا تراکوماتيس عامل بیماری کلاميديا می‌باشد که باعث عفونت­‌های چشمی، تنفسی و تناسلی می‌شود. بارزترین علامت اين عفونت در مردان التهاب مجرای ادراری است ولي اغلب موارد علائم اين عفونت خفيف بوده و بدون اينکه تشخيص داده شود پيشرفت می­‌کند. تقريباً 50 درصد مردان مبتلا به این عفونت علامتی بروز نمی‌دهند. در واقع ​عفونت کلامیدیائی باعث عفونت بیضه، مجرای اپیدیدیم و به دنبال آن عفونت لگنی و ناباروری می شود. عفونت کلامیدیا باعث تولید آنتی بادی ضد اسپرم در بدن می شود که به قدرت باروری آسیب می زند. 

سوزاک در مردان

نایسریا گونوره‌آ عامل بیماری سوزاک می‌باشد که از طريق تماس جنسي انتقال می‌يابد. عفونت ناشي از اين باکتری مي­‌تواند به‌ صورت مخاطی و در بیشتر موارد به ‌­صورت موضعي بروز نماید. شايع‌ترين علائم باليني اين عفونت در مردان، التهاب مجرای ادراری (urethritis) و التهاب اپيديديم (Epididymitis) است.

سل در مردان

مايکوباکتريوم توبرکلوزيس عامل بیماری سل است. عفونت مايکوباکتريوم توبرکلوزيس در تمام نقاط بدن ممکن است ايجاد شود ولی عفونت حاصل از آن اغلب ريوی بوده و به ‌راحتی از فردی به فرد ديگر انتقال می‌­يابد.

سیفلیس در مردان

علائم سیفلیس در مردان شامل درد در بیضه یا کیسه بیضه، تکرر ادرار، دردناک، خونریزی و درد در هنگام دفع مدفوع می باشد.  درد چشم و حساسیت به نور یا ترشحات چشم، قرمزی و تورم مفاصل از دیگر علائم سیفلیس است.
 

ترپونما پالیدوم عامل بیماری سیفلیس می‌باشد. رایج‌ترین راه انتقال آن از طریق تماس با زخم‌‌‌های فرد آلوده طی رابطه‌ی جنسی است. باکتری از طریق زخم‌‌‌های جزئی، خراش در پوست یا غشای مخاطی (غشای موکوزی) وارد بدن فرد می‌شود. سیفلیس در مرحله‌ی اول و دوم و گاهی در مرحله‌ی سوم مسری است. این عفونت سبب تحلیل رفتن بیضه‌ها می‌شود که از عواقب آن می‌توان کم شدن تعداد و تحرک اسپرم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را نام برد.