علت کاهش میل جنسی

انگیزه و میل جنسی همانند سایر نیازهای بنیادین انسان بخش جدایی‌ناپذیر ماهیت زیستی، روانی و اجتماعی او را تشکیل می‌دهد که کیفیت ارضای این انگیزه بر سلامت و آرامش فرد و جامعه تأثیر بسزایی دارد. میل جنسی به عنوان فراوانی و شدت افکار و نیز خیال‌پردازی‌های جنسی تعریف می‌شود که می‌تواند خودجوش باشد یا در پاسخ به محرکات شهوانی ایجاد شود که در زنان نسبت به مردان خودجوش بودن آن کمتر است.

کاهش میل جنسی

پایین بودن میل جنسی یا کاهش میل جنسی عبارت است از کمبود یا فقدان خیال‌پردازی و افکار جنسی و میل به فعالیت جنسی که با پریشانی بین‌ فردی همراه است. میل جنسی کم، علت سایر اختلالات جنسی دیگر نیز بوده و نه تنها برای زنان مشکل‌آفرین نیست؛ بلکه لطمه‌ی بزرگی به ارتباط زناشویی و خانواده وارد می‌سازد. مطابق آماری که در کشورهای مختلف تهیه شده است، دو سوم طلاق‌ها به علت اختلال میل جنسی کم‌کار زنان و عدم توافق بر سر مسائل جنسی بوده است.
اختلال میل جنسی زنان از شایع‌ترین مشکلات جنسی زوجین است که اغلب با پایین بودن میل جنسی زنان همراه خواهد بود. چنانچه پژوهش‌های داخلی گوناگون خبر از شیوع بالای این اختلال در بین زنان کشورمان می‌دهد. علی‌رغم نرخ بالای این اختلال و تأثیر انکار‌ناپذیر آن بر رابطه‌ی زوجین باید علت آن را جست وجو کرد که می‌تواند روانشناختی، جسمی، اجتماعی، فرهنگی یا چند عاملی باشد.
عوامل زمینه‌ساز ایجاد این اختلال شامل مشکلات بین‌فردی، اختلال عملکرد جنسی در همسر، تحریک ناکافی، بیماری‌های زمینه‌ای، مشکلات روانی و افسردگی، مصرف برخی داروها و سوءمصرف مواد مخدر است.
صمیمیت احساسی، حس زن خوب بودن، جذابیت، زنانگی و تصویر مثبت از بدن خود می‌تواند باعث تقویت میل جنسی شود.
برقراری یک رابطه‌ی جنسی لذت‌بخش تصور مثبتی از لذت و رابطه‌ی جنسی در ذهن فرد ایجاد می‌کند و این باعث تقویت میل جنسی می‌شود. بنابراین رضایت جنسی عامل تأثیرگذاری بر میل جنسی است. در صورتی که اگر اضطراب و استرس وجود داشته باشد، این چرخه تکرار شده و رابطه‌ی غیر رضایت‌بخش ایجاد می‌کند و خود کاهش میل جنسی زنان خواهد شد.

علت کاهش میل جنسی

تاریخچه‌ی جامع جسمی، جنسی و روانی: سابقه‌ی هرگونه آسیب فیزیکی، جسمی و روانی مانند سابقه‌ی سوءاستفاده‌ی جنسی و یا خشونت از سوی همسر می‌تواند بر میل جنسی تأثیر بگذارد. علائم کنونی سلامت جسمی، جنسی و روانی و بیماری‌های جسمی می‌توانند بر میل جنسی تأثیرگذار باشند. سلامت جنسی خود و حتی همسر فرد تأثیرگذار است.

برخی مشکلات روانی از جمله افسردگی تأثیر بسزایی بر میل جنسی فرد دارند و با درمان مشکلات روحی ممکن است وضعیت شما بهبود یابد و حتی باعث تقویت میل جنسی شود.
- مصرف داروها: عوارض جانبی برخی داروها نیز موجب کاهش میل جنسی می‌شود. برخی داروهای هورمونی و روش‌های پیشگیری از بارداری، داروهای ضدافسردگی و غیره سبب کاهش میل جنسی می‌شوند؛
- هورمون‌ها: آندروژن هورمون مؤثر میل جنسی است. در حالی که هورمون‌هایی مانند پروژسترون و پرولاکتین سبب کاهش میل جنسی می‌شوند. افزایش این هورمون‌ها در وضعیت‌هایی مانند استفاده از داروهای پیشگیری از بارداری مثل آمپول سه ماهه و  یا بعد از زایمان و هنگام شیردهی به نوزاد اتفاق می‌افتد؛
- تحریک جنسی: زنان در رابطه‌ی جنسی نیاز بیشتری به صمیمیت و نزدیکی عاطفی دارند.

رفتارهای رمانتیک و معاشقه احساسات زنان را برمی‌انگیزد. در حالی که اگر رابطه‌ی جنسی تنها از سر وظیفه و راضی نگه‌داشتن همسر باشد خود می‌تواند سرکوب‌گر باشد؛
- حریم خصوصی: ایجاد حریم خصوصی زن و شوهر در اولویت قرار داد. این وضعیت ممکن است بعد از بچه‌دار شدن و احساس ناامنی از برقراری رابطه در هر زمان و هر مکان، بر میل جنسی تأثیرگذار باشد. بنابراین ایجاد یک حریم خصوصی و اتاق خواب مجزا می‌تواند راهگشا باشد. تصویر کاملی از خود، جذابیت، زنانگی و تصویر مثبت از بدن خود می‌تواند تأثیر مثبتی بر میل جنسی داشته باشد؛
- ارتباط بین فردی: شایع‌ترین عامل ایجادکننده‌ی مشکل جنسی است. اگر زوجین ارتباط زبانی، احساسی و جسمی مناسب برای بیان احساسات و هیجانات خود نداشته باشند مشکل ساز خواهد بود. ممکن است به دلایل فرهنگی، اجتماعی و تربیت خانوادگی فرد از ابراز احساسات جنسی خود خجالت بکشد و این خود اشتهای جنسی را کاهش دهد.

جبرهای شغلی، پرورش فرزند و مسئولیت‌های خانه نیز ممکن است سبب شوند خواسته‌های جنسی مورد غفلت قرار بگیرد. بنابراین زوجین بایستی ارتباط مؤثری با هم برقرار کرده و فرصتی برای بیان خواسته‌های جنسی خود ایجاد کنند. اختلال در هر قسمت از چرخه ی پاسخ جنسی از جمله درد هنگام نزدیکی سبب می‌شود که فرد تمایل کمتری به رابطه‌ی جنسی داشته باشد. در این موارد علل آن باید شناسایی و درمان شود؛
- استرس و اضطراب: خشم و عصبانیت حاصل از دعواهای زناشویی عامل مهمی بر پایین بودن میل جنسی است. زوجین باید ارتباط مؤثر با یکدیگر برقرار کرده و راهکار مخصوص به خود را بیابند.

راهکارهای درمان بی میلی جنسی در زنان و مردان

پیشنهادهای متعددی که می‌تواند از سوی درمانگران مطرح شود وجود دارد که بیشتر متمرکز بر رفتاردرمانی است. این پیشنهادات برای درمان بی میلی جنسی زنان و نیز درمان بی میلی مردان مورد استفاده قرار می گیرد.
از جمله این راهکارها می توان موارد زیر را نام برد:
•    تشویق زوجین به اختصاص دادن زمانی برای خودشان و احساس‌گرایی به عنوان جنبه‌های مهم بیان تمایلات و احساسات جنسی؛
•    تمرکز حسی، ابتدا لمس بدن یکدیگر بدون لمس دستگاه تناسلی و بدون قصد دخول، سپس لمس پستان‌ها و اندام تناسلی بدون انجام دخول و در مرحله‌ی آخر دخول در کنار فعالیت‌های قبلی انجام شود؛
•    ماساژ یکدیگر با روغن و بازی با هم؛
•    در صورت وجود مشکل جسمی و بیماری زمینه‌ای و اختلالات هورمونی، اصلاح وضعیت‌های ذکر شده؛
•    اختصاص زمانی بیشتر برای سرگرمی و تفریح با یکدیگر؛
•    بیان احساسات به یکدیگر و افزایش صمیمیت و نزدیکی؛

•    در میان گذاشتن هر آن‌چه که از همسرتان شما را سر شوق می‌آورد و تحریک می‌کند او؛
•    افزایش ارتباط مؤثر با هم (که در این مورد می‌توانید از یک زوج درمانگر کمک بگیرید)؛
•    دارو درمانی طبق تجویز پزشک (اما امروزه معروف‌ترین و متداول‌ترین روش‌هایی که در درمان میل جنسی کم به کار گرفته می‌شود متکی بر رفتاردرمانی است که در بالا ذکر شده است).