ترک خودارضایی

خودارضایی وقتی تبدیل به اعتیاد می‌شود، نگران کننده است و ممکن است در زندگی روزمره فرد تداخل ایجاد کند. اعتیاد به خودارضایی ممکن است باعث ایجاد یک سری احساسات منفی شود یا در بعضی جنبه‌های فردی و اجتماعی زندگی تداخل ایجاد کند. اگر خودارضایی برای شما تبدیل به یک مشکل جدی شده است، راهکارهایی وجود دارد تا به شما کمک کند که جلوی این مشکل را بگیرید. در ادامه نشانه‌های اعتیاد به خودارضایی را بررسی می‌کنیم و راهکارها و تکنیک‌های لازم برای ترک خودارضایی را معرفی می‌کنیم.

اعتیاد به خودارضایی

معمولا خودارضایی یک موضوع شرم‌آور است که زیاد در مورد آن صحبت نمی‌شود. در این میان، این یک پدیده طبیعی، سالم و رایج است که فواید زیادی برای سلامتی به همراه دارد. خودارضایی به شما این امکان را می‌دهد تا تنش‌های جنسی را کاهش دهید، استرس را کم کنید و خلق و خوی خود را بهبود بخشید. به لطف آن، ما نیازهای بدن خود را می‌شناسیم و واکنش های خود را به فعالیت های مختلف کشف می‌کنیم. با این حال، زمانی که صحبت از اعتیاد به خودارضایی می‌شود، نگرانی‌هایی ایجاد می‌شود. خودارضایی اجباری بر بسیاری از جنبه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد و عملکرد طبیعی را مختل می‌کند. 

اعتیاد به خودارضایی زمانی ظاهر می‌شود که ما نتوانیم از آن خودداری کنیم. حسی که تجربه می‌شود میلی قوی به ارضای نیاز جنسی است، حتی با وجود تجربه احساسات ناخوشایند مانند اضطراب، خجالت و احساس شرم نیز می‌تواند ظاهر شود. در این صورت از خودارضایی برای رفع ناراحتی استفاده می‌شود نه برای احساس لذت. اعتیاد به خودارضایی یک اختلال روانی است که باعث بدتر شدن کیفیت زندگی از نظر اجتماعی می‌شود.

علائم اعتیاد به خودارضایی

خودارضایی اجباری خود را در بی‌توجهی به امور مهمی مانند کار یا تحصیل و همچنین روابط اجتماعی و عاشقانه نشان می‌دهد. اگرچه فرد معتاد متوجه می‌شود که خودارضایی اجباری تأثیر منفی بر زندگی او دارد، اما نمی‌تواند آن را کنترل کند و از آن خودداری کند. با اعتیاد به خودارضایی، یک احساس دائمی اجبار در فرد ایجاد می شود. چنین فردی این فعالیت را به حدی دوست دارد که آن را به رابطه جنسی با شخص دیگری ترجیح می‌دهد. علائم مشخصه اعتیاد به خودارضایی در درجه اول عبارتند از:

• احساس اجبار به خودارضایی مداوم؛
• خودارضایی در خارج از خانه، در مکان‌های نامناسب، از جمله مکان‌های عمومی؛
• خودارضایی به عنوان تنها راه برای تسکین استرس یا احساسات بد؛
• احساس گناه یا شرم بعد از هر خودارضایی؛
• مشکل در رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی با شریک زندگی؛
• خودارضایی همراه با تماشای پورنوگرافی.

اگر علائم فوق را مشاهده کردید، بهتر است با یک متخصص جنسی که بتواند اعتیاد به خودارضایی را تشخیص داده و درمان کند، قرار ملاقات بگذارید.

راه های ترک خودارضایی

معمولاً ترک خودارضایی به تنهایی بسیار دشوار است. با این حال، اگر متوجه این مشکل شدید و می‌خواهید برای حل آن تلاش کنید، بهتر است با تغییر سبک زندگی و انجام فعالیت‌های بیشتر شروع کنید. اگر خودارضایی برای شما به یک نوع اعتیاد تبدیل شده است، استراتژی‌ها و تکنیک‌هایی وجود دارد که به فرد کمک می‌کند تا خودارضایی را متوقف کند. با این حال، اگر این کارها باعث بهبودی نشد، از یک متخصص برای حل مشکل خود کمک بخواهید. برخی از این تکنیک‌ها شامل:

از پورنوگرافی دوری کنید

قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی ممکن است میل به خودارضایی را تحریک کند. افرادی که قصد ترک خودارضایی را دارند باید از فیلم ها، تصاویر و وب‌سایت های پورنوگرافیک دوری کنند. اگر فردی بتواند بین خود و پورنوگرافی مانعی ایجاد کند، می‌تواند به ترک عادت خودارضایی خود کمک کند.

فعال بمانید

اگر راه‌هایی برای پر کردن وقت آزاد خود با فعالیت‌های مورد علاقه‌تان پیدا کنید، کاهش تمایل به خودارضایی را تجربه خواهید کرد. یافتن راه‌هایی برای تخلیه انرژی می‌تواند جایگزین زمان صرف شده برای خودارضایی شود. افراد می‌توانند سرگرمی جدید یا یادگیری یک مهارت جدید مانند یادگیری یک ساز موسیقی یا امتحان کردن یک ورزش جدید را در نظر بگیرند. همچنین توسعه اهداف جدید می‌تواند به فرد کمک کند تا انرژی خود را دوباره متمرکز کند و هیجان و رضایت را در فعالیت‌های دیگری به جز خودارضایی پیدا کند، که این کار به ترک خودارضایی کمک می‌کند.

به دنبال کمک حرفه‌ای باشید

هنگامی که خودارضایی بر زندگی یک فرد تأثیر منفی می‌گذارد، ممکن است کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان که در زمینه مشاوره جنسی تخصص دارد، مفید باشد. ممکن است مسائل دیگری، مانند اختلال وسواس فکری، مشکل اساسی باشد. صحبت با یک درمانگر یا روانشناس برای مقابله با احساسات منفی و یادگیری راهبردهای اصلاح رفتار برای ترک خودارضایی مفید است.

زمان بیشتری را با دیگران بگذرانید

برخی از افراد ممکن است خودارضایی کنند زیرا احساس تنهایی می‌کنند یا کار دیگری برای پر‌کردن وقت خود ندارند. صرف زمان کمتر به تنهایی فرصت‌های خودارضایی را کاهش می‌دهد. گذراندن وقت با دیگران نه تنها فرد را مشغول می‌کند، بلکه ممکن است تمرکز او را نیز تغییر دهد. راه‌های مختلفی برای کاهش تنهایی وجود دارد. افراد می‌توانند دوستان یا خانواده خود را ملاقات کنند، در کلاس‌های گروهی شرکت کنند یا به یک باشگاه ورزشی بپیوندند تا از نظر اجتماعی با دیگران ارتباط برقرار کنند.

ورزش کنید

ورزش روشی موثر برای کاهش تنش و افزایش تمرکز روی انرژی مثبت است. فعالیت‌هایی مانند دویدن، شنا و وزنه‌برداری می‌توانند بدن را تقویت کرده و اندورفین را آزاد کنند که باعث ایجاد احساس خوب می‌شود. احساس شادی و آرامش بیشتر ممکن است میل به خودارضایی مکرر را کاهش دهد.

کلام آخر

زمانی که خودارضایی برای افراد به اعتیاد تبدیل شود و در زندگی فردی اختلال ایجاد کند، لازم است شخص به دنبال راه‌کارهایی برای ترک خودارضایی باشد. در این مقاله به این روش‌ها پرداختیم. لازم به ذکر است که برای ترک عادت خودارضایی می‌توانید از روانشناسان و متخصصان سلامت، کمک بگیرید.

شما می‌توانید برای خواندن مقالات بیشتر به مجله اینترنتی مام مراجعه کنید، همچنین برای رزرو نوبت و مشاوره حضوری با متخصصین ما، به مرکز مام مراجعه کنید.