پذیرش فرزند

برخی زوج‌ها (یک نفر یا هر دو نفر) از لحاظ فیزیکی و فیزیولوژیکی قادر به باردار شدن و داشتن فرزند هم‌خون خود نیستند و با توجه به علاقه‌ی بسیاری از زوج‌ها به داشتن فرزند، سردی روابط و بعضاً بروز علائمی از افسردگی در شرایط نبود فرزند در زندگی، قبول کردن سرپرستی یک کودک و گرفتن فرزند از بهزیستی، نه تنها امری بسیار خیرخواهانه، بلکه امری بسیار شادی‌بخش برای این دسته از زوج‌ها خواهد بود.
باید بپذیریم که زندگی تمام کودکان آغاز خوبی ندارد و بنا به دلایلی که در جامعه و در خود افراد با آن‌ها مواجه هستیم کودکان بی‌سرپرست بسیاری در سطح کشور زندگی می‌‌کنند. با وجود مراقبت‌ها و حمایت‌‌‌های سازمان بهزیستی، حضور کودکان در خانواده بسیار موثرتر و دلچسب‌تر خواهد بود زیرا برآورده شدن نیاز‌‌‌های عاطفی کودک نیز به اندازه‌ی سایر نیاز‌‌های رفاهی ‌آن‌ها ضروری است. برخی کودکان به دلیل عدم صلاحیت والدین به این مراکز معرفی شده‌اند و طبیعی است که حاضر به تجربه‌ی مجدد زندگی در شرایط قبلی نخواهند بود. همان‌طور که همه‌ی ما می‌دانیم داشتن سطح رفاه نسبی و تأمین شدن نیازهای عاطفی جزئی از حقوق اولیه‌‌ی هر فرد است که باید از آن بهره ببرد.
پذیرفتن سرپرستی کودک نه تنها باعث رقم خوردن آینده‌ی وی در فضایی امن و حس کردن معنی خانواده خواهد شد؛ بلکه باعث شروع فصل تازه‌ای در زندگی مشترک زوج‌‌ها خواهد شد که با خود شادی، مهر و محبت بیشتری را به همراه خواهد داشت.
 

شرایط قانونی پذیرش فرزند خوانده چیست؟

جهت پذیرفتن سرپرستی کودک، ابتدا زوج‌ها باید با هم به توافق رسیده باشند و هردو رضایت خود را اعلام کنند. سپس با بررسی شرایط و پیش‌بینی ثبات وضع مالی و ثبات رابطه‌ی زوجین (جهت ضربه نزدن بیشتر به فرزند به علت مشکلات خانوادگی)، کارهای مربوط به قبول فرزند برای آن‌ها توسط دستگاه‌های مربوطه انجام می‌شود.
طبق تعریف سازمان بهزیستی فرزندخواندگی به معنی اعطای سرپرستی کودکان بی‌سرپرست تحت سرپرستی سازمان بهزیستی به خانواده‌‌‌های واجد شرایط است که متقاضی حمایت از کودکان بی‌سرپرست هستند.
طبق شرایطی که از سمت این سازمان ذکر کرده است کودکان در صورتی به فرزند خواندگی سپرده می‌شوند که پدر، مادر یا حتی جد پدری کودکان شناخته شده نباشند و همچنین باید کودکان تحت حمایت و سرپرستی بهزیستی باشند. بنابراین به منظور سپردن سرپرستی کودک به یک خانواده، کودک باید ابتدا توسط مراجع قضایی به سازمان بهزیستی تحویل داده شود و سپس به خانواده‌‌‌های دارای صلاحیت سپرده شود. در ضمن تنها کودکانی را که والدین آن‌ها به‌هیچ‌وجه شناسایی نشده باشد یا در صورت شناسایی، تلاش‌هایشان در راستای برگرداندن سرپرستی کودک مؤثر واقع نشده باشد، می‌توان به فرزندخواندگی پذیرفت. به عبارت دیگر کودکانی که به طور موقت به دلایلی در پرورشگاه نگه‌داری می‌شوند و قرار است بعد از مدتی به خانواده‌‌‌هایشان بازگردانده شوند شامل این امر نمی‌شوند. همچنین سن کودک باید کمتر از دوازده سال باشد.
 

شرایط ذکر شده توسط سازمان بهزیستی برای زن و شوهر به شرح زیر است:

1.    افراد ساکن ایران و همچنین دارای ملیت ایرانی باشند؛
2.    از زمان ازدواج حداقل پنج سال گذشته باشد و در این مدت صاحب فرزند نشده باشند؛
3.    حداقل سن یکی از افراد سی‌سال باشد؛
4.    هیچ یک مرتکب جرائم عمدی نشده باشند؛
5.    صلاحیت اخلاقی و تمکن مالی (در حد فراهم کردن زندگی آرام برای کودک) داشته باشند؛
6.    مبتلا به بیماری‌‌‌های شدید و صعب‌العلاج نباشند؛
7.    اعتیاد به مواد مخدر یا الکل نداشته باشند؛
8.    درصورتی‌که پزشک تأیید کند که افراد به‌هیچ‌وجه به دلایل پزشکی قادر به بچه‌دار شدن نیستند دادگاه ممکن است حکم معافیت از قوانین دو و سه را اعلام کند.