آیا زگیل تناسلی در بارداری خطرناک است؟

عفونت ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV یک بیماری جنسی بسیار شایع و عامل زگیل تناسلی می باشد. ممکن است زنانی که در سنین باروری قرار دارند، طی چند سال بعد از شروع فعالیت جنسی خود، به این ویروس آلوده می شوند اما بیشتر موارد ابتلا به این عفونت بدون علامت و گذرا می باشد و همچنین ممکن است زگیل تناسلی در بارداری علائمش بروز پیدا کند و فرد حین بارداری متوجه وجود این بیماری شود.

میزان شیوع این بیماری جنسی در زنان جوان، در بالاترین حد قرار دارد. حدود 80 درصد افراد در دوره ای از زندگی خود به ویروس HPV مبتلا می شوند زیرا بیش از 150 نوع مختلف ویروس HPV وجود دارد.
انواع مختلف ویروس HPV به دو دسته کم خطر و پرخطر تقسیم می شوند. انواع پرخطر ویروس HPV (مانند نوع 16 و 18) ممکن است باعث ایجاد سرطان دهانه رحم شوند؛ اما انواع کم خطر HPV (مانند نوع 6 و 11) عامل بروز زگیل های مخاطی و پوستی دستگاه تناسلی خارجی هستند.
بسیاری از افراد مبتلا، معمولاً مشکلی ندارند و عفونت موجود، اغلب بدون درمان زگیل تناسلی برطرف می شود. حدود 40 سویه از انواع مختلف ویروس HPV می توانند باعث ایجاد زگیل های تناسلی و سرطان در نواحی مختلف بدن مانند دهانه رحم، واژن، ولو، آلت تناسلی مرد و مقعد شوند.

زگیل تناسلی در بارداری:

به دلیل تغییر در سطح هورمون ها، تعداد و اندازه زگیل های تناسلی به طور معمول در دوران بارداری افزایش می یابد. همچنین افزایش میزان ترشحات واژن در دوران بارداری باعث فراهم آوردن محیطی گرم و مرطوب برای رشد زگیل های تناسلی می شود. رشد این ضایعات ممکن است به حدی باشد که باعث پر شدن واژن یا پوشاندن ناحیه پرینه شود و در نتیجه انجام زایمان طبیعی یا برش اپی زیاتومی (برشی که هنگام زایمان طبیعی برای سهولت خروج جنین داده می شود) را دشوار سازد.
چون عفونت HPV (به خصوص انواع پرخطر) ممکن است علامتی نداشته باشد، اکثر زنان مبتلا به ضایعات دستگاه تناسلی خارجی، مبتلا به عفونت دهانه رحم نیز هستند.

علائم زگیل تناسلی در بارداری

HPV ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. شایعترین علامت ابتلا به ویروس HPV، زگیل تناسلی است. زگیل ها برجستگی هایی به رنگ گوشت بر روی پوست هستند که یا به تنهایی رشد می کنند یا به صورت خوشه هایی در می آیند که شبیه گل کلم هستند.
زگیل تناسلی در زنان در نواحی واژن، ولو، دهانه رحم یا مقعد و در مردان، در آلت تناسلی، بیضه یا مقعد می تواند رشد کند.
زگیل ها معمولا احساس نمی شوند، اما گاهی ممکن است با خارش یا سوزش همراه باشند، به خصوص اگر به جایی برخورد کرده و یا خراشیده شوند.

چگونگی انتقال زگیل تناسلی یا HPV

انتقال زگیل تناسلی بیشتر از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی انجام می شود. متاسفانه سرایت ویروس در هنگام تماس پوست با پوست بسیار زیاد است و ممکن است حتی در صورت استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی، باز هم انتقال زگیل تناسلی و ویروس اتفاق بیافتد.

تشخیص زگیل تناسلی یا ویروس HPV

تشخیص HPV معمولاً با یافتن زگیل تناسلی توسط پزشک یا در بررسی سلول ها دهانه رحم در تست پاپ اسمیر گزارش می شود. وجود سلول های پیش سرطانی ممکن است نشان دهنده ابتلا به HPV باشد.
هر چند بهتر است پیش از بارداری خانم تمام بررسی‌های لازم از جمله پاپ اسمیر را انجام دهد، اگر خانمی باردار باشد و تاکنون تست پاپ اسمیر انجام نداده باشد، در اولین ویزیت دوران بارداری، پزشک برای او آزمایش پاپ اسمیر درخواست می کند. در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری، پزشک آزمایشات بیشتری را تجویز می کند. همچنین ممکن است پزشک تصمیم بگیرد کولپوسکوپی انجام دهد که از آن برای بررسی دقیق تغییرات غیرطبیعی سلول های دهانه رحم استفاده شود. 
زنان مبتلا به زگیل تناسلی در بارداری باید هرگونه سابقه زگیل تناسلی، تغییرات بافتی در دهانه رحم (مانند آزمایش پاپ اسمیر غیرطبیعی)، سابقه جراحی یا سایر مشکلات را به پزشک خود اطلاع دهند تا پزشک آنها را از نزدیک تحت نظر داشته باشد، زیرا ممکن است در دوران بارداری تغییرات سریع سلولی رخ دهد.

درمان زگیل تناسلی در بارداری

در حال حاضر، هیچ دارویی که به صورت قطعی سبب درمان زگیل تناسلی و یا درمان زگیل تناسلی در بارداری شود، وجود ندارد اما معمولا بیشتر زنان در دوران بارداری به درمان خاصی نیاز نخواهند داشت. درمان زگیل تناسلی بر مدیریت علائم متمرکز است.
زگیل تناسلی تنها در صورتی که بزرگ یا آزاردهنده باشد، به درمان نیاز خواهد داشت که این درمان شامل برداشتن و حذف زگیل تناسلی می باشد.

از جمله روش های برداشتن زگیل تناسلی در بارداری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
•    سرما درمانی یا کرایوتراپی (منجمد کردن زگیل با نیتروژن مایع)؛
•    لیزر درمانی؛
•    استفاده از سوزن گرم شده (الکتروکوتراسیون).
زگیل تناسلی معمولا بلافاصله پس از زایمان بهبود می یابد و یا پسرفت می کند، در نتیجه از بین بردن زگیل تناسلی در بارداری ضرورتی ندارد. درمان زگیل تناسلی فقط جهت کاهش حجم زگیل های علامت دار صورت می گیرد.

تاثیر زگیل تناسلی بر جنین و بارداری

برخی از انواع ویروس HPV مانند انوع 6 و 11 ممکن است سبب ایجاد ضایعات خوش خیم و نادر در حنجره نوزاد شود. این ضایعات می توانند سبب خشن شدن صدای نوزاد و یا مشکلات تنفسی در نوزاد شوند.
مطالعات متعدد انجام شده نشان می دهند که میزان احتمال انتقال زگیل تناسلی از مادر به جنین بسیار پایین می باشد. البته لازم به ذکر است که نتایج مطالعات انجام شده با هم متفاوت بوده است؛ به طور مثال در یک پژوهش محققان دریافتند که حدود 11 درصد از نوزادان تازه متولد شده از مادران HPV مثبت، به این ویروس مبتلا هستند.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که تاکنون هیچ ارتباطی بین ابتلا به این بیماری جنسی و خطر سقط جنین، زایمان زودرس یا سایر عوارض بارداری یافت نشده است.

زایمان در زنان مبتلا به زگیل تناسلی در بارداری

در حال حاضر زایمان طبیعی صرفا برای پیشگیری از انتقال زگیل تناسلی توصیه نمی شود، بلکه گاهی به دلیل اینکه زگیل های بزرگ ممکن است باعث خونریزی حین زایمان طبیعی شوند، از این روش برای زایمان استفاده می گردد.
البته به ندرت زگیل در بارداری به اندازه ای بزرگ می شود که کانال زایمان را مسدود کرده یا زایمان طبیعی را دشوار کند. اگر این اتفاق بیفتد پزشک احتمالاً انجام زایمان سزارین را به بیمار توصیه خواهد کرد. تاثیر مثبت زایمان سزارین در کاهش خطر انتقال زگیل تناسلی از مادر به جنین هنوز به طور دقیق مشخص نیست.

آیا زگیل تناسلی در شیردهی به نوزاد منتقل می شود؟

ابتلا به ویروس HPV نباید مانع شیردهی مادر به نوزاد شود. گرچه این ویروس می تواند از مادر به کودک در حین شیردهی منتقل شود، اما این نوع انتقال بسیار نادر است.

ممنوعیت دریافت واکسن HPV برای زنان باردار:

هنوز اثبات نشده است که تزریق واکسن HPV در دوران بارداری اثرات منفی به همراه دارد. با این حال، داده ها در مورد واکسیناسیون در دوران بارداری محدود هستند و توصیه می شود واکسیناسیون را به بعد از بارداری موکول کنید. اگر قبل از بارداری واکسن نزده اید، یا دوره تزریق واکسن ها را تمام نکرده اید، برای شروع یا تکمیل دوره واکسن باید تا پس از زایمان صبر کنید.  

پیشگیری از زگیل تناسلی یا ویروس HPV :

دو روش برای جلوگیری از ابتلا به ویروس HPV وجود دارد که شامل رعایت موارد احتیاطی در رابطه جنسی و انجام واکسیناسیون است.
دستورالعمل های قدیمی، تزریق واکسن HPV Gardasil را برای زنان در سنین 11 تا 26 سالگی و برای مردان تا 21 سالگی توصیه می کند. اما در دستورالعمل های فعلی آمده است مردان و زنان در سنین 27 تا 45 سال که قبلاً برای HPV واکسینه نشده اند، اکنون می توانند واکسن Gardasil 9 را دریافت کنند.