افسانه سدی به نام «جفت»

زندگی مدرن با تمام مزایایی که دارد، آسیب هایی را به روح و جسم انسان وارد می کند که در برخی موارد غیر قابل جبران هستند. امواج و پارازیت ها، آلودگی های صوتی و آلودگی هوا و مواد شیمیایی که استفاده از آن ها هزاران عارضه را به روح و جسم انسان ها وارد می کند. مادران باردار در دورانی حساس قرار دارند که آسیب هر کدام از این موارد می توان لطمات جبران ناپذیری برای خود آن ها و جنینی که پرورش می دهند داشته باشد.

بعد از شکل گیری جنین، در رحم مادر "جفت" هم شکل می گیرد که وظیفه غربال کردن بسیاری از عوامل عفونت زا را برعهده دارد (سرخجه و ایدز از این قاعده مستثنا هستند)، هر چند که در گذشته تصور می شد که جفت می تواند جنین را از گزند آسیب های بیرونی مصون دارد، اما تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد جفت نمی تواند از آسیب بسیاری از مواد آلاینده از جمله آفت کش ها، پلی كلره بی فنيل (PCB)، پرکلرات، بیس فنول A (BPA)، سرب و جیوه جلوگیری کند. سد جفتی حین بارداری نسبت به تهدیدهای سموم ساخته بشر امروزی بی دفاع است. به همین دلیل است که پزشکان تاکید دارند زنان همانطور که باید در حین بارداری سیگار دوری کنند، باید مراقب سموم محیطی هم باشند. با این تفاوت که دوری از سیگار آسان تر و قابل دستیابی است و دور ماندن از آلاینده های محیطی به راحتی قابل کنترل نیست.

محیط اطراف جنین به حدی که تصور می شود سالم و عاری از سموم نیست. جنین در مایع آمنیوتیک احاطه کننده اطرافش، در امنیت است اما جهان خارج آن مملو از خطرات محیطی است. وظیفه جفت فیلتر کردن مواد مضر برای جنین است.

بررسی ها نشان داده است که برخی از مواد شیمیایی که جفت قادر به دفاع در مقابل انها نیست، سرطان زا هستند و برخی دیگر برای مغز سمی هستند. با این همه باید به این نکته هم توجه شود که وجود مواد شیمیایی سرطان زا و سمی (مضر برای سیستم عصبی) در خون بند ناف، به معنی پیشرفت سرطان یا اختلالات عصبی در بدن کودک نیست.

مواد شیمیایی سمی در خون افرادی که گیاه خوار بودند و از رژیم غذایی ارگانیک استفاده می کردند هم دیده شده است. در زمان بارداری بدن مادر به عنوان اکوسیستم درونی در ارتباط با اکوسیستم بیرونی که در آن زندگی می کند قرار می گیرد. هر چیزی که در غذا، هوا، آب یا گرد و خاک درون خانه وجود دارد وارد بدن مادر می شود. حتی زندگی در جایی مثل جنگل هم در دوران بارداری تضمینی بر ایمن بودن از تاثیر این آلودگی ها نیست. اما بهترین گزینه در این راستا انتخاب مواد طبیعی و پیدا کردن جایگزینی برای مواد ساخته بشر است.

توصیه های زیر می تواند مادران را در ارتباط با آلودگی هایی که جفت نمی تواند جلوی عبور آنها را بگیرد کمک کند:

حضور مواد شیمیایی در آشپزخانه را قدغن کنید

از آنجاییکه بسیاری از آلاینده ها سم سیستم عصبی و مخل غدد درون ریز هستند، از مواد غذایی ارگانیک استفاده کنید. به جای شیشه های پلاستیکی از آب شیرهای فیلتر دار استفاده کنید. از محفظه های شیشه ای و سرامیکی برای ذخیره باقی مانده غذا استفاده کنید. مصرف غذاهای کنسرو شده را به حداقل برسانید زیرا معمولا ظروف کنسرو حاوی BPA (بیس فنول A) هستند. از خوردن ماهی های بسیار بزرگ از جمله  اره ماهی و ماهی تن پرهیز کنید زیرا حاوی مقدار زیادی جیوه هستند. از تابه های نچسب استفاده نکنید. پیش از غذا پختن وخوردن آن حتما دستانتان را بشویید تا مواد شیمیایی گرد و خاک خانه از بین بروند.

به حس بویایی خود اعتماد کنید

حس بویایی مادران در دوران بارداری به شدت قوی می شود و در مرحله فرا تحریکی قرار می گیرد. بهتر است از قرار گرفتن در معرض بوهای آزاردهنده از جمله بوی رنگ، آفت کش ها، حلال ها و شوینده ها جلوگیری کنید. از بوگیر و با خوشبوکننده های با رایحه های شیمیایی دوری کنید. رایحه های شیمیایی معمولا با نوروتوکسین های بالقوه و مختل کننده عملکرد غدد درون ریز هستند و فتالات، ترکیبات آلی فرار و آلرژن هایی که آسم را مورد هدف قرار می دهند.

تلاش کنید تا از جهان محیط امن تری بسازید

از آنجایی که سد جفتی قادر به انجام این کار نیست، خود شما به عنوان سدی در برابر سموم محیط بیرونی از خود محافظت کنید. هیچ فردی قادر نیست مانع ورود تمام آلاینده ها شود اما از شیشه شیرهای عاری از BPA و موقع دندان درآوردن از لیسک های عاری از فتالات می توان استفاده کرد. بنابراین شعار زنان باردار باید این باشد که هر ماده ای که سمی شناخته شده و در خون بندناف یافت شده هیچ جایگاهی در منابع و محیط ما ندارد.