مرکز مام

نوبت‌دهی مرکز مام

نوبت‌دهی

ناباروری

پنهان کردن فهرست مطالب ناباروری

پنهان کردن فهرست مطالب ناباروری

مجله مام - به روزترین مقالات در حوزه باروری و درمان ناباروری

مشاهده فهرست مطالب

ارتباط سطوح هورمونی اندازه‌گیری‌شده‌ در مو با موفقیت لقاح آزمایشگاهی

ارتباط سطوح هورمونی اندازه‌گیری‌شده‌ در مو با موفقیت لقاح آزمایشگاهی

ارتباط سطوح هورمونی اندازه‌گیری‌شده‌ در مو با موفقیت لقاح آزمایشگاهی 


مطالعات نشان می‌دهند که سطوح افزایش‌یافته‌ی هورمون استرس یا همان هورمون کورتیزول که در مو اندازه‌گیری شده، با کاهش حدود یک سومی احتمال لقاح همراه بوده است. این روش به پزشکان این اجازه را می‌دهد تا تجمع هورمون‌ها را طی سه تا شش ماه گذشته اندازه بگیرند. این روش در مقایسه با تهیه‌ی نمونه از بزاق، خون و ادرار که تنها میزان کوتاه‌مدت هورمون‌ها را اندازه می‌گیرند، اندازه‌گیری مطمئن‌تری از عملکرد هورمون‌ها ارائه می‌دهد.

 

یافته‌ها شواهدی را ارائه می‌دهند مبنی بر این که میزان کورتیزول که تحت تأثیر عوامل زیادی مانند رژیم غذایی، ورزش، کافئین و بیشتر از همه استرس قرار دارد، نقش مهمی در تعیین نتایج تولید مثل ایفا می‌کند. دانشمندان معتقدند مداخله برای کاهش کورتیزول قبل از آغاز درمان‌های ناباروری، نتایج آزمایش‌های هزاران زوج را که هر ساله لقاح آزمایشگاهی (IVF) انجام می‌دهند بهبود می‌بخشد.

 

در مجموع، 135 زن از یک کلینیک باروری در ناتینگهام بین ماه‌های دسامبر 2012 و آوریل 2014 در این مطالعه شرکت کردند که 60 درصد آن‌ها با درمان لقاح آزمایشگاهی باردار شدند. نمونه‌های کورتیزول بزاق طی دو روز در بازه‌های زمانیِ بیدار شدن از خواب،‌ 30 دقیقه بعد از بیدار شدن و ساعت ده شب جمع‌‌آوری شدند. 88 درصد زنان نمونه‌های موی خود را نیز برای اندازه‌گیری کورتیزول در اختیار محققین گذاشتند.

 

بعد از تجزیه و تحلیل داده‌های هر دو نوع کورتیزول، محققین دریافتند که برخلاف سطوح اندازه‌گیری‌شده‌ی کورتیزول در بزاق، غلظت کورتیزول مو با وقوع بارداری مرتبط می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که 27 درصد اختلاف در نتایج بارداری به غلظت کورتیزول مو اختصاص دارد. البته در این مطالعه سایر عوامل شناخته‌شده نیز که با نرخ موفقیت لقاح آزمایشگاهی مرتبط هستند مانند سن، شاخص توده‌ی بدنی (IBM)، تعداد تخمک‌های احیا‌شده و تعداد تخمک‌های بارور‌شده کنترل شدند.

 

کورتیزول معمولاً در پاسخ به استرس افزایش می‌یابد. بحث‌های زیادی در جوامع علمی درباره‌ی این که آیا استرس نتایج باروری و بارداری را تحت تأثیر قرار می‌دهد یا خیر وجود دارد. گرچه این نتایج به طور ویژه نشان‌دهنده‌ی نقش استرس نمی‌باشد ولی شواهد اولیه‌ای مبنی بر اینکه میزان طولانی‌مدت کورتیزول با کاهش احتمال لقاح مرتبط هست فراهم می‌کند. عوامل زیادی در این امر نقش دارند که استرس احتمالاً یکی از آن‌هاست. این یافته‌ها متقاعد‌کننده هستند ولی تحقیقات بیشتری برای فهم کامل عواملی که میزان کورتیزول را در بیماران تحت درمان لقاح آزمایشگاهی (IVF) تحت تأثیر قرار می‌دهد لازم است. مشخص است که کاهش سطح کورتیزول چندین‌ ماه قبل از شروع درمان، نقش مهمی در وقوع لقاح خواهد داشت. تغییرات اساسی در سبک زندگی سطح کورتیزول را کاهش می‌دهد و احتمال بارداری را بیشتر می‌کند.

 

نویسنده مقاله : هنگامه کاظم‌درویش

منابع:

برچسب ها :