فارسی
العربیهمجله مام - به روزترین مقالات در حوزه باروری و درمان ناباروری
مشاهده فهرست مطالب
افزایش مایع آمنیوتیک (زیاد شدن آب دور جنین):
پلی هیدرآمنیوس یا افزایش بیش از حد مایع آمنیوتیک (زیاد شدن آب دور جنین)، به مواردی اطلاق می شود که میزان مایع آمنیوتیک دور جنین به بیش از 25 سانتی متر برسد. علت افزایش مایع آمنیوتیک در بارداری، متفاوت می باشد اما معمولا عواملی مانند دیابت مادر، حاملگی چند قلویی یا ناهنجاری های ژنتیکی و جنینی باعث زیاد شدن آب دور جنین می گردند.
موارد خفیف زیاد شدن آب دور جنین، به ندرت نیاز به درمان دارند و ممکن است خود به خود رفع شوند. معمولا بدون مداخله در برخی از موارد که سبب ناراحتی می شوند، می توان ادامه بارداری را کنترل کرد.
در سایر موارد برای درمان افزایش مایع آمنیوتیک، برطرف کردن بیماری های زمینه ای مانند دیابت ممکن است باعث رفع این اختلال گردد.
اگر افزایش مایع آمنیوتیک با احتمال زایمان زودرس، تنگی نفس یا درد شکمی همراه باشد، ضروری است که درمان افزایش آب دور جنین، به صورت ویژه در بیمارستان انجام گردد.
روش های درمان افزایش آب دور جنین:
- تخلیه مایع آمنیوتیک اضافه:
یکی از روش های درمان افزایش آب دور جنین، تخلیه مایع آمنیوتیک اضافه با استفاده از از تکنیک آمنیوسنتز می باشد. در این روش با استفاده از یک سرنگ که دارای سوزنی بلند می باشد، از روی شکم وارد رحم شده و مایع را به داخل سرنگ می کشند.
ممکن است نیاز باشد تا اینکار چندین بار در طی هفته های بعد انجام شود. انجام این روش به طور کلی عوارض زیادی ندارد اما ممکن است با احتمال بروز برخی عوارض مانند زایمان زودرس، جداشدن جفت و پارگی زودرس پرده های آمنیوتیک همراه باشد.
درموارد پلی هیدرآمنیوس شدید، تخلیه مایع آمنیوتیک اضافه باعث کاهش احتمال زایمان زودرس نیز می شود.
- دارودرمانی:
از دیگر روش های درمان افزایش مایع آمنیوتیک، دارودرمانی می باشد. ممکن است پزشک قرص خوراکی ایندومتاسین تجویز کند که با کاهش تولید ادرار جنین، در نهایت باعث کاهش حجم مایع آمنیوتیک می شود.
البته مصرف ایندومتاسین که یک راه درمان زیادی آب دور جنین است، دارای عوارضی نیز می باشد. مصرف این دارو پس از هفته 31 بارداری بعلت افزایش خطر بروز مشکلات قلبی در جنین توصیه نمی شود و ممکن است به بررسی قلب جنین توسط اکوکاردیوگرام و سونوگرافی داپلر، نیاز باشد.
همچنین از دیگر عوارض جانبی ایندومتاسین می توان به تهوع، استفراغ، برگشت اسید معده به دهان (ریفلاکس) و التهاب پوشش داخلی معده (گاستریت) اشاره کرد.
پس از درمان ممکن است نیاز باشد تا حجم مایع آمنیوتیک هر 1 تا 3 هفته یکبار بررسی شود.
اگر پلی هیدرآمنیوس خفیف تا متوسط باشد با احتمال زیاد مادر قادر به حفظ بارداری تا زمان زایمان خواهد بود (تا هفته 40-39 بارداری) اما اگر پلی هیدرآمنیوس شدید باشد و یا مایع آمنیوتیک اضافی، تهدید کننده زندگی جنین باشد، ممکن است در حدود هفته 37 بارداری یا زودتر القای زایمان صورت گیرد تا از به وجود آمدن مشکلات جدی جلوگیری شود.
توصیه هایی جهت کاهش عوارض زیاد شدن آب دور جنین:
- داشتن استراحت به خصوص در مراحل آخر بارداری؛
- وعده های غذایی سبک؛
- اجتناب از انجام حرکات سریع؛
- حمایت شکم با استفاده از بالش در هنگام خواب؛
- پرهیز از مصرف ادویه های تند و هر نوع غذایی که منجر به تشدید سوزش سردل می شود؛
- اجتناب از دراز کشیدن بلافاصله پس از صرف غذا؛
- کمک گرفتن از کسی در هنگام انجام کارها.
نویسنده مقاله : سپیده شهبازی
منابع:
برچسب ها :
